Verbum

зо́рка ж.

1. Stern m -(e)s, -e;

2. перан. (славутасць) Star m -s, -s;

◊

ён зо́рак з не́ба не хапа́е разм. er hat das Púlver nicht erfúnden; er ist kéine gróße Léuchte

пайсці́

1. géhen* vi (s);

ён пайшо́ў у го́сці er ist j-n besúchen gegángen (да каго-н.); er macht éinen Besúch;

пайшлі! géhen wir!;

не пайсці́ на кары́сць kéinen Nútzen [Ségen] bríngen*;

пайсці́ на што-н. sich auf etwas éinlassen*;

◊

калі на то́е пайшло́ wenn es drauf ánkommt;

2. перан. (узяць пачатак) stámmen vi (s), ábstammen vi (s), hérstammen vi (s), entstámmen vi (s) (D) (быць родам);

◊

далёка пайсці́ перан. es weit bríngen*

дзі́кі

1. (першабытная стадыя развіцця) primitív [-´ti:f] (пра людзей);

2. (не прыручаны, не культываваны) wild, wild lébend [wáchsend]; úngezähmt (звер); nicht gezüchtet (расліна); únberührt (прырода);

3. (неабжыты, занядбаны) verwíldert;

дзі́кая мясцо́васць Wíldnis f -, -se, wíldes Land;

4. перан. (неўтаймаваны, шалёны) wild, roh, úngezügelt;

дзі́кія но́равы róhe [wílde] Sítten pl;

5. перан. (сарамлівы) schüchtern, scheu, ménschenscheu;

◊

быць у дзі́кім захапле́нні héllauf begéistert sein (ад каго-н., чаго-н. von D);

дзі́кая ду́мка ein únsinniger [wáhnsinniger] Gedánke;

дзі́кі боль rásender Schmerz

узне́сці

1. (аднесці наверх) hináufbringen* vt, hináuftragen* vt;

2. перан. (узвялічыць, узвысіць, узнесці) lóben vt, rühmen vt, lóbpreisen* неаддз. vt; erhöhen vt, erhében* vt, hében* vt;

◊

узне́сці да нябёсаў іран. in den Hímmel hében*

умацава́ць, умацо́ўваць

1. (прымацаваць) beféstigen vt (да чаго-н. an A), féstmachen аддз. vt;

2. (здароўе) stärken vt, kräftigen vt;

3. перан. (дружбу, уладу) féstigen vt;

4. (замацаваць) konsolidíeren vt;

5. вайск. beféstigen vt

няўсто́йлівы labíl; únsicher, ínstabil; nicht stándhaft; schwánkend; únbeständig, wándelbar (непастаянны);

няўсто́йлівая раўнава́га фіз. labíles Gléichgewicht;

быць у няўсто́йлівым стано́вішчы перан. in éiner únsicheren Láge sein (пра чалавека); auf der Kíppe stehen* (пра справу) (разм.)

кіру́нак м.

1. (напрамак) Ríchtung f -, -en; Áusrichtung f -, -en;

2. перан. Ríchtung f;

гало́ўны кіру́нак Háuptrichtung f;

у гэ́тым кіру́нку in díeser Ríchtung [Bezíehung];

3. (накіраванасць дзеяння, паварот) Verláuf m -es, -läufe; Wéndung f -

крэ́да н. рэл., філас., тс. перан. Krédo [Crédo] n -s, -s; Gláubensbekenntnis n -ses, -se; (погляды) Krédo n, Überzéugung f -, -en, Wéltanschauung f -, -en;

выка́з(в)аць сваё крэ́да sein Krédo [Bekénntnis] áblegen; Fárbe bekénnen* (разм.)

ку́ля ж. вайск., тс. перан. Kúgel f -, -n; Geschóss n -es, -e;

запа́льная ку́ля Brándgeschoss n;

ружэ́йная ку́ля Gewéhrkugel f;

бранябо́йная ку́ля pánzerbrechendes Geschóss;

разрыўна́я ку́ля Sprénggeschoss n, Explosívgeschoss n;

трасі́руючая ку́ля Léuchtspurgeschoss n

плява́ць

1. spúcken vi, vt, spéien* vt;

2. перан. разм. (на каго-н., што-н.) geríng schätzen; pféifen* vi (auf A) (груб.);

яму́ плява́ць на ўсё er pfeift auf álles; ihm ist álles píep¦egál