ачы́стка ж

1. Réinigung f -, Säuberung -;

2. (ад прымесяў) Réinigung (von Beimischungen); Raffinatión f - (цукру, нафты);

3. (вызваленне ад прысутнасці каго-н, чаго-н) Räumung f -; Fréimachen n -s;

4. (бульбы, яблыкаў і г. д) Schälen n -s, Péllen n -s, Ábpellen n -s;

◊ дзе́ля ачы́сткі сумле́ння zur Berúhigung des Gewíssens

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

блы́таць

1. (ніткі і г. д.) verwírren vt, verwíckeln vt;

2. (у расказе і г. д.) sich verwírren; fáseln vi, in Wídersprüche geráten*;

3. (збіваць з тропу) verwírren vt, írremachen аддз vt, aus dem Konzépt bríngen*;

4. (змешваць каго-н з кім-н, што-н з чым-н) verwéchseln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вінава́ты

1. schúldig (у чым-н G); schuld (у чым-н an D) прызна́ць каго-н вінава́тым j-n schúldig spréchen*;

2. (які ўсведамляе сваю віну) schúldbewusst;

вінава́ты по́зірк ein schúldbewusster Blick;

ён мне вялі́кую су́му вінава́ты er schúldet mir éine gróße Súmme, er ist mir éine gróße Súmme schúldig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шку́ра ж

1. Fell n -(e)s, -e; Tíerhaut f -, -häute, Balg m -(e)s, Bälge;

2. груб Hálsabschneider m -s, -, geméines Subjékt;

злупі́ць шку́ру das Fell ábziehen*; ábbalgen vt;

◊ драць шку́ру з каго-н j-m das Fell über die Óhren zíehen*;

трэ́сціся за сваю́ шку́ру um sein Lében bángen [zíttern]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адмаўляцца

1. verzíchten vi (ад чаго-н auf A); ábdanken vi (ад прастола); widerrúfen* vt, zurüсknehmen* vt (ад слова і г. д); ábschwören* vi (D) (ад рэлігіі і пад.);

адмаўляцца ад пра́ва auf sein Recht verzíchten;

адмаўляцца ад спа́дчыны éine Érbschaft áusschlagen*;

2. (ад каго-н) sich lóssagen (von D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спасла́цца sich berúfen*, sich bezíehen* (на каго-н auf A); verwéisen* vt, hínweisen* vt, Bezúg néhmen* (на што-н auf A);

спасла́цца на чыё-н меркава́нне sich auf j-s Méinung berúfen*;

спасла́цца на чые-н сло́вы j-s Wórte ánführen;

спасла́цца на заня́тасць die Überlástung vórschützen, sich auf Árbeitsüberlastung berúfen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Narr

m -en, -en

1) ду́рань, прыду́рак

ein áusgemachter ~, ein ~ in Fólio [in Lébensgröße] — кру́глы [набі́ты] ду́рань

j-n zum ~en hálten* — лічы́ць каго́-н. ду́рнем

2) дзіва́к

3) бла́зен

sich zum ~en [éinen ~en] máchen — рабі́ць з сябе́ штукара́ [камедыя́нта, ду́рня]

◊ éinen ~en an j-m, an etw. (D) gefréssen háben — тра́ціць ро́зум ад каго́-н., чаго́-н.

jédem ~en gefällt séine Káppe — ≅ жыве́ кулі́к, дзе прывы́к; ко́жны кулі́к сваё бало́та хва́ліць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fállen

*

I

vi (s)

1) па́даць

auf die [zur] Érde ~ — па́даць [упа́сці] на зямлю́

einánder in die Árme ~ — кі́нуцца адзі́н аднаму́ ў абды́мкі

~ lássen* — упусці́ць, вы́пусціць; адмо́віцца (ад каго-н., чаго-н.); адвярну́цца (ад каго-н.)

die Máske ~ lássen* — скі́нуць ма́ску

2) па́даць, паніжа́цца

das Barométer fällt — баро́метр па́дае

3) па́сці, загі́нуць

er fiel als Held — ён загі́нуў геро́ем

4) па́сці, зда́цца (пра горад і г.д.); па́сці, быць скі́нутым [зве́ргнутым] (пра ўрад)

5) ісці́, выпада́ць (пра снег, дождж, расу)

6) па́даць (пра святло)

7) па́даць, выпада́ць на до́лю

die Wahl fiel auf ihn — вы́бар паў на яго́ до́лю

das fällt ihm leicht [schwer] — гэ́та дае́цца яму́ лёгка [ця́жка]

die Entschéidung ist gefállen — рашэ́нне прыня́та

8)

j-m auf die Nérven ~ — нервава́ць, раздражня́ць каго́-н.

j-m ins Wort ~ — перабіва́ць каго́-н.

díese Fárbe fällt ins Gélbe — гэ́ты ко́лер адліва́е [аддае́] жо́ўтым

j-m zur Last ~ — быць каму́-н. ця́жарам

j-m zur Ópfer ~ — стаць ахвя́рай каго́-н.

◊ die Würfel sind gefállen! — жэ́рабя кі́нута!

II

vi (s) прыпада́ць; падпада́ць

auf éinen Sónntag ~ — прыпада́ць на нядзе́лю

únter éine Bestímmung ~ — падпада́ць пад дзе́янне пастано́вы [прадпіса́ння, зага́ду]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vórhalten

*

1.

vt

1) трыма́ць (перад чым-н.)

2) (D) папрака́ць (каго-н. за што-н.)

2.vi хапа́ць, става́ць

der Vórsatz hat nicht lánge vórgehalten — (до́бры) наме́р быў ху́тка забы́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zúfluchts|ort

m -(e)s, -e, ~stätte

f -, -n прыту́лак, прыста́нішча, прыста́нак

~ zu etw. (D) néhmen* — прыбе́гнуць да чаго́-н. як да парату́нку

~ néhmen* — (bei D) шука́ць [знайсці́] прыста́нішча [прыту́лку-(ак)] у каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)