mist
[mɪst]
1.
n.
1) імгла́ f., тума́н -у m.
2) імжа́ f
3) смуга́ f., за́сьціл -у m., тума́н перад вачы́ма (ад сьлёз і пад.), затума́ньваньне n.
Things viewed through the mist of fear — Рэ́чы, ба́чаныя праз смугу́ стра́ху
2.
v.i.
1) імжэ́ць
it is misting — імжы́ць
2) затума́ньвацца
3.
v.t.
затума́ньваць, засьціла́ць тума́ном; засму́жваць
Tears misted her eyes — сьлёзы затума́нілі ёй во́чы
misted window — запаце́лае акно́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
лама́ць
1. bréchen* vt, ábbrechen* vt (сук); zerbréchen* vt, zerschlágen* vt (разбіваць); kapútt máchen (псаваць); níederreißen* vt, ábbrechen* vt (дом, сцяну);
2. перан bréchen* vt, zerstören vt; úmändern vt;
лама́ць сваё жыццё sein Lében úmkrempeln;
◊ ло́міць ко́сці man hat Glíederreißen;
лама́ць галаву́ sich (D) den Kopf zerbréchen* (над чым-н über A);
лама́ць ру́кі die Hände ríngen*;
лама́ць пе́рад кім-н ша́пку vor j-m kríechen*, vor j-m Bücklinge máchen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
schícken
1.
vt пасыла́ць, адпраўля́ць, выпраўля́ць (куды-н.)
2.
(sich)
1) быць прысто́йным
das schíckt sich nicht — гэ́та непрысто́йна
2) падыхо́дзіць, пасава́ць (да чаго-н. – zu D)
3) (in A) скары́цца (перад чым-н.), падпара́дкавацца (лёсу)
sich in álles ~ — падпарадкава́цца ўсяму́, прыміры́цца з усі́м
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
béugen
1.
vt
1) згіна́ць, нахіля́ць
die Knie ~ — схіля́ць кале́ні, станаві́цца на кале́ні
2) грам. скланя́ць
3) прыгнята́ць; паруша́ць; злама́ць
j-s Stolz ~ — злама́ць чый-н. го́нар
2.
(sich)
1) гну́цца
2) (vor D) схіля́цца (перад кім-н.)
3) (unter A) падпарадко́ўвацца (каму-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
плы́сці
1. schwímmen* vi (s, h) (тс перан);
плы́сці па цячэ́нні mit dem Strom schwímmen*;
плы́сці су́праць цячэ́ння gégen den Strom schwímmen*;
усё паплыло́ ў яго пе́рад вачы́ма álles verschwámm vor seínen Áugen;
во́блакі плыву́ць die Wólken zíehen*;
2. (пра лодку і г. д.) schwímmen* vi (s, h); tréiben* vi (s) (па цячэнні);
3. (на чым-н) fáhren* vi (s), schíffen vi (s, h) (на караблі); ségeln vi (h, s) (пад ветразямі)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
vórlegen
1.
vt (vor A) (па)кла́сці (што-н. перад кім-н., чым-н.)
ein Schloss ~ — паве́сіць замо́к
2) падава́ць (напр., стравы)
órdentlich ~ — разм. падмацава́цца, падсілкава́цца
3) пака́зваць (тавар)
4) прад’яўля́ць (дакументы)
j-m Frágen ~ — задава́ць каму́-н. пыта́нні
5)
Témpo ~ — паско́рыць тэмп [ху́ткасць]
2.
(sich) нахіля́цца ўпе́рад
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
creep
[kri:p]
1.
v.i. crept, creeping
1) по́ўзаць, паўзьці́
2) Figur. паво́льна ру́хацца, паўзьці́
3) падкрада́цца
to creep into someone’s favor — уце́рціся ў не́чую ла́ску; прыніжа́цца пе́рад кім
4) сла́цца (па зямлі́, пра паўзу́чыя расьлі́ны)
5) уздры́гваць, чуць мура́шкі на це́ле
it made my flesh creep — У мяне́ ад гэ́тага мура́шкі на це́ле
2.
n.
1) паўзе́ньне, по́ўзаньне n.
2) Geol. абва́л -у m., апо́ўзень-зьня m.
3) Phys. паўзу́часьць (паво́льная дэфарма́цыя)
4) Sl. нікчэ́мны чалаве́к
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
зада́ча ж
1. Áufgabe f -, -n; Problém n -s, -e;
баява́я зада́ча вайск Geféchtsaufgabe f, Kámpfauftrag m -(e)s, -träge;
гало́ўная [асно́ўная] зада́ча Háuptaufgabe f;
спецыя́льная зада́ча Sónderaufgabe f;
паста́віць сабе́ зада́чу sich (D) éine Áufgabe stéllen;
пе́рад намі паўста́ла зада́ча uns ist die Áufgabe erwáchsen;
рашы́ць [вы́канаць] зада́чу éine Áufgabe lösen, éinen Áuftrag erfüllen;
спра́віцца з зада́чай éine Áufgabe bewältigen [méistern], éiner Áufgabe gerécht wérden;
2. матэм Áufgabe f -, -n;
арыфметы́чная зада́ча Réchenaufgabe f;
рашы́ць [развяза́ць] зада́чу éine Áufgabe lösen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
vórtun
*
1.
vt
1) пака́зваць, дэманстрава́ць (які-н. прыём)
2) надзява́ць, падвя́зваць (фартух, сурвэтку)
3) пакла́сці (што-н. перад кім-н.)
éinen Ríegel ~ — зачыні́ць на за́саўку
4) дзе́йнічаць неабду́мана [неразва́жліва]
◊ vórgetan und náchbedacht hat mánchen in groß' Leid gebrácht — ≅ перш чым адрэ́заць – сем разо́ў паме́рай
2.
(sich) высо́ўвацца, выстаўля́ць сябе́
(на пярэдні план)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
dead
[ded]
1.
adj.
1) мёртвы, паме́рлы
2) нежывы́
3) які́ не дае́ прыбы́тку, нерэнта́бэльны, непрадукцы́йны
dead season (capital) — мёртвы сэзо́н (капіта́л)
4) з вы́лучаным то́кам
The telephone is dead — Тэлефо́нная лі́нія мёртвая
5) заме́рлы, вы́мерлы
dead languages — мёртвыя мо́вы
2.
adv.
1) зусі́м, ца́лкам, абсалю́тна
dead tired — зусі́м сто́млены
2) про́ста
dead ahead — про́ста перад на́мі
3.
n.
1) паме́рлы -ага m., паме́рлая f., паме́рлыя pl.
2) глухі́ час
the dead of night — глуха́я ноч
in the dead of winter — глыбо́кай зімо́ю
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)