сакаві́ты sftig;

сакаві́ты корм Krftfutter n -s, -;

сакаві́ты го́лас klngvolle Stmme;

сакаві́тыя фа́рбы stte [kräftige] Frben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

fleck

[flek]

1.

n.

1) пля́ма, пля́мка f. (фа́рбы, сьвятла́)

2) ла́пік -а m., кра́пінка, драбі́нка, часьці́нка f. (пы́лу, пяску́)

a fleck of dust — пылі́нка

flecks of sunlight — во́дбліскі со́нца, со́нечныя блі́скі

2.

v.t.

усе́йваць кра́пкамі (фа́рбы, сьвятла́); пярэ́сьціць, сьпярэ́шчваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ра́га ж

1. (ад вады) Wsserfleck m -(e)s, -e; Frbfleck m (ад фарбы);

2. мед bltunterlaufene Stlle

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

uftragen

* vt

1) даруча́ць

2) падава́ць на стол

3) нано́сіць

4) зно́шваць

◊ dick ~ — перабо́льшваць, згушча́ць фа́рбы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

насы́чаны

1. хім gesättigt;

2. перан (змястоўны) nhaltsvoll, gehltvoll; reich (an D);

3. (колер) satt;

насы́чаныя фа́рбы stte Frben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ǘberfärben

I

1.

vt наклада́ць слой фа́рбы (на што-н.)

2.

vi бля́кнуць, ліня́ць

II

vt перафарбо́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вы́ліняць

1. (пра фарбы) usbleichen* vi (s), verblichen* vi (s);

2. haren vi (пра жывёл); sich musern vi (пра птушак)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

exalt

[ɪgˈzɔlt]

v.t.

1) узвыша́ць; павыша́ць (у ра́нзе)

2) усхваля́ць, узно́сіць да не́ба

3) уздыма́ць настро́й

4) узмацня́ць, згушча́ць (фа́рбы, каляры́т)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

асвяжэ́нне н

1. Erfrschung f -; Kühlung f - (ахаладжэнне); Lüften n -s, Lüftung f - (памяшкання); uffrischung f - (фарбы);

2. (памяці, ведаў) uffrschung f -, Wederauffrischen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

mordant

[ˈmɔrdənt]

1.

adj.

1) Chem. е́дкі

2) зье́длівы, саркасты́чны

3) замацава́льны, які́ замацо́ўвае (фа́рбы на ткані́не)

2.

n.

1) замацава́льнік -а m.

2) пратра́ва f. (е́дкае рэ́чыва, ужыва́нае пры гравірава́ньні)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)