Verbum

laud

[lɔd]

1.

v.t.

усхваля́ць, расхва́льваць; праслаўля́ць

2.

n.

1) хвала́, пахвала́ f.

2) пахва́льны гімн

hymn

[hɪm]

1.

n.

1) царко́ўны гімн

2) гімн -у m. (нацыяна́льны)

2.

v.t.

пяя́ць гі́мны, услаўля́ць, усхваля́ць

exalt

[ɪgˈzɔlt]

v.t.

1) узвыша́ць; павыша́ць (у ра́нзе)

2) усхваля́ць, узно́сіць да не́ба

3) уздыма́ць настро́й

4) узмацня́ць, згушча́ць (фа́рбы, каляры́т)

glorify

[ˈglɔrɪfaɪ]

v.t. -fied, -fying

1) услаўля́ць, праслаўля́ць, усхваля́ць; апява́ць (у пе́сьнях, ве́ршах)

2) славіць, пакланя́цца (Бо́гу); хвалі́ць

3) упрыго́жваць; праясьня́ць, рабі́ць я́сным (не́ба)

praise

[preɪz]

1.

n.

пахвала́ f., усхвале́ньне n.

2.

v.

1) хвалі́ць

2) усхваля́ць, выхваля́ць, пахваля́ць; шанава́ць, паважа́ць

to praise God — пакланя́цца Бо́гу

•

- sing the praises of

resound

[rɪˈzaʊnd]

v.

1) раздава́цца, адбі́цца рэ́хам

2) гучэ́ць

Radios resounded from every house — Ра́дыё гучэ́ла з ко́жнага до́му

3) (with) напаўня́цца чым

The room resounded with children’s shouts — Пако́й по́ўніўся дзіця́чымі кры́камі

4) праслаўля́ць, усхваля́ць, расхваля́ць

to resound a hero’s praise — усхвалі́ць геро́я

bless

[bles]

blessed or blest, v.t.

1) благаслаўля́ць, бласлаўля́ць; сьвяці́ць (ваду́, е́жу), высьве́чваць

2) жада́ць дабра́, чу́цца ўдзя́чным

God bless him for his kindness — Дай, Бо́жа, яму́ здаро́ўя за яго́ную ве́тласьць

3) рабі́ць шчасьлі́вым, ашчасьлі́ўліваць

4) добраслаўля́ць, услаўля́ць, усхваля́ць

Bless the Lord, O my soul — Блаславі́, душа́ мая́, Го́спада

•

- Bless!

- Bless me!

- bless oneself

- Bless you!

countenance

[ˈkaʊntənəns]

1.

n.

1) вы́раз тва́ру

2) твар -у m.; ры́сы тва́ру

3) ухвале́ньне n., мара́льная падтры́мка, заахво́чваньне, падбадзёрваньне n.

4) супако́йнасьць, стры́манасьць, пэ́ўнасьць f.

to keep one’s countenance — быць спако́йным, вало́даць сабо́ю

to lose countenance — усхвалява́цца

to put out of countenance — зьбянтэ́жыць, суме́ць, засаро́міць

2.

v.t.

усхваля́ць, заахво́чваць; падтры́мваць

I will not countenance such a plan — Я ня бу́ду падтры́мваць гэ́ткі плян

puff

[pʌf]

1.

v.

1) павява́ць, падыха́ць (пра ве́цер)

2) сапці́, ця́жка ды́хаць

3) пы́хкаць, дымі́ць, пуска́ць клубы́ ды́му

The engine puffed out of the station — Параво́з, пы́хкаючы па́рай, пакі́нуў ста́нцыю

Smoke puffed out of the chimney — Дым валі́ў клуба́мі з ко́міна

2.

v.t.

1) пы́хкаць

to puff on a cigar — пы́хкаць цыга́рай

2) усхваля́ць, расхва́льваць

They puffed him to the skies — Яны́ ўсхваля́лі яго́ да нябёсаў

3.

n.

1) паве́ў -ву, по́дых -у m.

a puff of wind — паве́ў ве́тру

2) ця́жкае дыха́ньне, сапе́ньне

3) пухо́ўка для пу́драньня

4) празьме́рныя пахва́лы, ду́тая рэкля́ма

5) буф -а m., бу́фы (у суке́нцы)