усхваля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., каго-што (кніжн.).

Расхвальваць, праслаўляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усхваля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. усхваля́ю усхваля́ем
2-я ас. усхваля́еш усхваля́еце
3-я ас. усхваля́е усхваля́юць
Прошлы час
м. усхваля́ў усхваля́лі
ж. усхваля́ла
н. усхваля́ла
Загадны лад
2-я ас. усхваля́й усхваля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час усхваля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усхваля́ць несов. восхваля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усхваля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да усхваліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аса́нна, выкл.

У царкоўным богаслужэнні: узнёслае ўслаўленне, хвалебны вокліч у малітве.

◊

Спяваць асанну каму (кніжн., уст.) — узносіць, усхваляць каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

восхваля́ть несов. хвалі́ць, усхваля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

славосло́вить несов. услаўля́ць, усхваля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усхваля́цца, ‑яецца; незак.

Зал. да усхваляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усхвале́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усхваляць — усхваліць; праслаўленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

воспева́ть несов., высок. апява́ць; усхваля́ць; услаўля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)