Verbum

flash

[flæʃ]

1.

n.

1) бліск -у m. (мала́нкі)

2) про́бліск -у m. (надзе́і, до́сьціпу)

3) імгне́ньне n., міг -у m.; часі́нка f.

4) паказна́я бліску́часьць

5) каро́ткае паведамле́ньне (у ра́дыё)

6) мо́цная плынь, на́ціск вады́

7) informal жарго́н зло́дзеяў або́ бадзя́гаў

2.

v.i.

1)

а) блі́скаць, успы́хваць

to flash into a blaze — успы́хнуць агнём

б) блі́скаць; сьвяці́цца, зіхаце́ць, іскры́цца (шча́сьцем, ра́дасьцю)

2) ве́льмі ху́тка прабяга́ць, праяжджа́ць, прано́сіцца (пра ду́мку, цягні́к); сіга́ць

3) ху́тка, незаўва́жна міна́ць

3.

v.t.

дава́ць сьветлавы́я сыгна́лы

4.

adj.

паказны́; крыклі́вы (вы́гляд)

burst

[bɜ:rst]

1.

v., burst, -ing, v.i.

1) ло́паць; узрыва́цца; выбуха́ць; прарыва́цца (пра нары́ў, гаці́ну)

The balloon burst — Балён ло́пнуў

The boiler burst — Кацёл вы́бухнуў

2) урыва́цца, ува́львацца

to burst into a room — уварва́цца ў пако́й

3) расчыня́цца, разго́ртвацца

to burst into bloom — рапто́ўна расьцьвісьці́

The door burst open — Дзьве́ры ра́птам расчыні́ліся

4) Figur. выбуха́ць, успы́хваць

to burst into loud laughter, tears — вы́бухнуць, залі́цца сьме́хам, сьлязьмі

5) шуга́ць

to burst into flame — шугану́ць по́лымем

2.

v.t.

1) рва́ць, прарыва́ць

to burst a blood vessel — вы́клікаць разры́ў крывяно́снае судзі́ны

to burst chains — парва́ць ланцугі́

2) узло́мваць (замо́к, сэйф), выло́мваць (дзьве́ры)

3.

n.

1) вы́бух -у m. (сьме́ху, пачуцьця́); спа́зма f. (ка́шлю); пары́ў -ву m. (ра́дасьці, зло́сьці)

2) прары́ў -ву m.

a burst of sunlight — рапто́ўна прарва́лася со́нца

3) вы́бух (бо́мбы); залп -у m.

•

- burst in

- burst out