dedicate

[ˈdedɪkeɪt]

v.t.

1) прысьвяча́ць (кні́гу, твор)

2) прызнача́ць (па́мяці каго́-чаго́)

3) урачы́ста адкрыва́ць (мост, буды́нак)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

celebrate

[ˈseləbreɪt]

v.i.

1) сьвяткава́ць, урачы́ста адзнача́ць, спраўля́ць

2) адпраўля́ць, служы́ць (імшу́, абе́дню)

3) сла́віць, апява́ць, праслаўля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gelóben

vt урачы́ста абяца́ць, дава́ць абяца́нне

sich (D) etw. ~ — прысвяці́ць сябе́ чаму́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

solemnize

[ˈsɑ:ləmnaɪz]

v.t.

1) урачы́ста сьвяткава́ць, адзнача́ць

2) адпраўля́ць, служы́ць (імшу́, багаслу́жбу)

The marriage was solemnized in the cathedral — Шлюб адбы́ўся ў катэ́дры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

solemn

[ˈsɑ:ləm]

adj.

1) пава́жны

a solemn face — пава́жны твар

2) фарма́льны, урачы́сты

to take a solemn oath — урачы́ста прысягну́ць

solemn music — урачы́стая му́зыка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

éinweihen

vt

1) (урачы́ста) адкрыва́ць; асвяча́ць

2) дзялі́цца (з кім-н., чым-н.), адкрыва́ць (каму-н. што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

initiate

1. [ɪˈnɪʃieɪt]

v.t.

1) пачына́ць, распачына́ць, ініцыява́ць

2) урачы́ста прыма́ць у арганіза́цыю, адкрыва́ць таямні́цу

3) знаёміць, уво́дзіць каго́ ў што, утаямні́чваць

2. [ɪˈnɪʃiət]

n.

новапрыня́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паклясці́ся schwören* vt, vi;

паклясці́ся го́нарам bei séiner Éhre schwören*;

паклясці́ся ў ве́рнасці Tréue schwören*;

паклясці́ся адпо́мсціць Ráche schwören* (каму-н. D,);

урачы́ста паклясці́ся hoch und héilig schwören*;

паклясці́ся на Бі́бліі auf die Bíbel schwören*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

plight

I [plaɪt]

1.

v.

забавя́звацца абяца́ньнем, прысяга́ць, урачы́ста абяца́ць

to plight one’s troth —

а) абяца́ць ве́рнасьць

б) заруча́цца, сва́таць

2.

n.

забавяза́ньне n.

II [plaɪt]

n.

стан -у m., стано́вішча (звыча́йна благо́е або́ цяжко́е)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

éinholen

vt

1) даганя́ць, наганя́ць

2) закупля́ць (прадукты)

3) даста́ць, прыбра́ць, здабы́ць

éinen Rat ~ — ра́іцца, ра́дзіцца

4) прыма́ць

die Fáhne ~ — апуска́ць сцяг

féierlich ~ — урачы́ста сустрака́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)