Verbum

надава́ць​^II

1. (ствараць якасць, уласцівасць, форму і г. д.) verléihen* vt, gében* vt;

надава́ць значэ́нне Bedéutung béimessen*;

2. (надзяліць – званнем, правам і г. д.) verléihen* vt, zú¦erkennen* vt;

3. гл надаць

я́касць ж Qualität f -, -en, Bescháffenheit f -; Güte f -, Éigenschaft f - (уласцівасць);

дзелава́я я́касць fáchliche Éignung;

паво́дле я́касці qualitä́tsmäßig;

ні́зкая я́касць (тавара) níedrige [mínderwertige] Qualität;

высо́кая я́касць (тавара) Spítzenqualität f;

кантро́ль я́касці Gütekontrolle f -;

перахо́д ко́лькасці ў я́касць філас Úmschlagen von Quantität in Qualität;

у я́касці чаго-н, каго-н als …, in der Éigenschaft als …