Verbum

knállen

1.

vi ля́скаць (пугай); ля́паць, бра́згаць (дзвярыма); трашча́ць

Schüsse ~ — трашча́ць стрэ́лы [вы́стралы]

mit den Ábsätzen ~ — шчо́ўкаць абца́самі

2.

vt разм. прыстрэ́ліць

j-m éine ~ — даць апляву́ху каму́-н.; усадзі́ць каму́-н. ку́лю ў лоб

etw. in die Luft ~ — узарва́ць што-н.

rásseln

vi грыме́ць, звіне́ць, трашча́ць;

mit dem Säbel [mit den Wáffen] ~ бра́згаць збро́яй;

er ist durch Exámen gerásselt ён (з трэ́скам) правалі́ўся на экза́мене

knácken

vt

1.

лу́скаць, гры́зці

(арэхі)

hárte Nüsse ~ — раша́ць ця́жкую зада́чу

éinen Géldschrank ~ — разм. узлама́ць сейф

2.

vi трашча́ць, хрусце́ць

mit den Fíngern ~ — пстры́каць па́льцамі

schnáttern

vi

1) гагата́ць (пра гусей), кра́каць (пра качак)

er schnáttert vor Kälte — у яго́ зуб на зуб не папада́е ад хо́ладу

2) разм. трашча́ць, балбата́ць, бала́каць

prásseln

vi

1) трашча́ць, патрэ́скваць

das Féuer prásselte im Ófen — дро́вы патрэ́сквалі ў пе́чы

2) па́даць з шу́мам

der Régen prásselt auf das Dach — дождж бубні́ць па да́ху [страсе́]