able

[ˈeɪbəl]

adj.

1) які́ можа, які́ ўме́е

•

- to be able

2) здо́льны, таленаві́ты; зда́тны

She is an able teacher — Яна́ зда́тная наста́ўніца

3) кваліфікава́ны, спра́ўны

an able seaman — спра́ўны мара́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fähig

a

1) (zu D) здо́льны (да чаго-н., на што-н.)

zu állem ~ sein — быць здо́льным на ўсё

2) таленаві́ты (für A – да чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)