Verbum

éilen

vi

1) (s) спяша́цца

2) (h) (mit D) спяша́цца (зрабіць што-н.)

ich hábe mit der Árbeit geéilt — я спяша́ўся зрабі́ць рабо́ту

zu Hílfe ~ — спяша́цца на дапамо́гу

die Zeit eilt — час бяжы́ць

vóreilen

vi (s) забяга́ць напе́рад, спяша́цца

j-m ~ — абганя́ць каго́-н.

zúeilen

vi (s) (auf A) спяша́цца насу́страч (каму-н., чаму-н.)

túmmeln

1.

vt ганя́ць

2.

(sich) дурэ́ць, сваво́ліць

2) спяша́цца

tümmle dich! — паспяша́йся!

spúten

(sich) спяша́цца, ляце́ць

spúte dich, áber háste nicht! — (па)спяша́йся, але́ не мітусі́ся

nácheilen

vi (s) (D) спяша́цца, бе́гчы, імча́цца (за кім-н.); гна́цца (за кім-н., за чым-н.)

versäumen

vt

1) упуска́ць, спазня́цца

den Zug ~ — спазні́цца на цягні́к

ich hábe nichts zu ~ — мне няма́ куды́ спяша́цца

2) прагу́льваць, прапуска́ць

überéilen

1.

vt рабі́ць што-н. неабду́мана

2.

(sich)

1.

(mit, in D) зана́дта спяша́цца; дзе́йнічаць неабду́мана [неразва́жліва] (з чым-н., у чым-н.)

óhne sich zu ~ — не спяша́ючыся

2) дзе́йнічаць неразва́жліва [неабду́мана]

überstǘrzen

1.

vt зана́дта спяша́цца (з чым-н.)

2.

(sich)

1) дзе́йнічаць неабду́мана

die Eréignisse ~ sich — падзе́і развіва́юцца ху́тка

2) набяга́ць адна́ на адну́ (аб хвалях); ху́тка змяня́ць адзі́н аднаго́

überstǘrze dich nicht! — не спяша́йся!

stürmen

1.

vt атакава́ць, штурмава́ць, браць пры́ступам

ein Haus ~ — уварва́цца ў дом

éine Tür ~ — лама́цца ў дзве́ры

2.

vi

1) (h) бушава́ць (пра вецер)

2) (s) спяша́цца, не́сціся, кі́дацца

álle stürmten auf den Platz — усе́ паспяша́ліся [пане́сліся, кі́нуліся] на пло́шчу

◊ den Hímmel ~ — дамага́цца немагчы́мага