fame

[feɪm]

n.

1) сла́ва f.; папуля́рнасьць f.

2) рэпута́цыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

renown

[rɪˈnaʊn]

n.

сла́ва f., вядо́масьць f.

a man of renown — вядо́мы чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unvergänglich, únvergänglich

a ве́чны; пастая́нны, бяско́нцы

~er Ruhm — бессмяро́тная сла́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Lórbeer

m -s, -en

1) лаўр

2) ла́ўры, сла́ва

unverwélklicher ~ — неўвяда́льная [неўміру́чая, нязга́сная] сла́ва

◊ ~en érnten — пажына́ць ла́ўры

sich auf den ~en rúhen — спачы́ць на ла́ўрах

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

infamy

[ˈɪnfəmi]

n., pl. -mies

1) га́ньба, нясла́ва f., блага́я сла́ва

2) по́дласьць, несумле́ннасьць f.

3) ні́зкі, гане́бны ўчы́нак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

eminence

[ˈemɪnəns]

n.

1) сан -у m.; высо́кае стано́вішча; выда́тнасьць, зда́тнасьць f., сла́ва f.

2) узвы́шша n., высо́кі ўзго́рак

•

- Eminence

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

цьмяне́ць

1. (цямнець) dúnkel wérden, dúnkeln vi;

2. перан (траціць сваю якасць, выразнасць) verblássen vi (s);

яго́ сла́ва цьмяне́е sein Ruhm verblásst

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

posthumous

[ˈpɑ:stʃəməs]

adj.

1) пасьмяро́тны (сла́ва, твор)

2) наро́джаны пасьля́ сьме́рці ба́цькі

a posthumous son — сын, які́ нарадзі́ўся пасьля́ ба́цькавай сьме́рці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ду́ты

1. hohl;

ду́тыя шкляны́я шары́ hóhle Gláskugeln;

2. перан, разм (перабольшаны) áufgebauscht, áufgeblasen; übertríeben;

ду́тыя лі́чбы áufgebauschte [übertríeben hóhe] Záhlen;

ду́тая сла́ва Schéinruhm m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

notoriety

[,noʊtəˈraɪəti]

n., pl. -ties

1) нясла́ва f., блага́я сла́ва, га́ньба

2) шыро́кая папуля́рнасьць або́ вядо́масьць f.

3) славу́тасьць f., прасла́ўлены або́ агу́льнавядо́мы чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)