érstbést

a

der ~e — пе́ршы сустрэ́чны

das ~e Áuto benútzen — скарыста́ць пе́ршы сустрэ́чны аўтамабі́ль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ánlass

m -es, -lässe прычы́на, зачэ́пка, наго́да

aus ~ — з вы́падку

etw. zum ~ néhmen* — скарыста́ць [вы́карыстаць] вы́падак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ужы́ць (скарыстаць, выкарыстаць) ánwenden* vt, verwénden* vt (прымяняць);

ужы́ць но́вы ме́тад ein néues Verfáhren ánwenden* [verwénden*];

ужы́ць вы́раз éinen Áusdruck benútzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

красамо́ўства н.

1. Berédsamkeit f -, Rédegewandtheit f -;

скарыста́ць усю́ моц красамо́ўства séine gánze Rédekunst éinsetzen, séine gánze Berédsamkeit áufbieten*;

2. (мастацтва) Rédekunst f -, -künste, Rhetórik f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыко́нчыць разм.

1. (скарыстаць) áufbrauchen vt; áufessen* vt (з’есці);

прыко́нчыць запа́сы die Vórräte áufbrauchen;

2. (забіць) den Rest gében*, den Gár¦aus máchen (каго-н. D), j-n um die Écke bríngen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

avail

[əˈveɪl]

1.

v.i.

1) быць кары́сным, ва́ртасным, прыда́тным

2) дапамага́ць

3) карыста́цца

to avail oneself of — скарыста́ць з чаго́, вы́карыстаць што

2.

n.

ужы́так -ку m.; кары́сьць, дапамо́га, прыда́тнасьць f.

of avail — кары́сны, прыда́тны, зда́тны

of no avail — бескары́сны, непрыда́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

balk

[bɔk]

1.

n.

1) перашко́да f.; замі́нка, затры́мка f.

2) грэ́бень баразны́; мяжа́ f

3) бэ́лька f.

2.

v.i.

1) упіра́цца, нараві́цца, нату́рыцца (пра каня́)

2) спыня́цца; вага́цца; хіста́цца; зьнеахво́чвацца

3.

v.t.

1) перашкаджа́ць, разла́джваць, перабіва́ць (пля́ны)

2) не скарыста́ць, прапусьці́ць (наго́ду)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verwénden

*

1.

vt

1) ужыва́ць, скарыста́ць, прымяня́ць, тра́ціць

etw. zu séinem Nútzen ~ — скарыста́ць што-н. на сваю́ кары́сць

viel Fleiß auf éine Árbeit ~ — прыкла́сці мно́га намага́нняў у рабо́це

2) адво́дзіць (убок вочы)

er verwándte kéinen Blick [kein Áuge] vom Kind — ён не спуска́ў вачэ́й з дзія́цці

2.

(sich)

(bei j-m für A) хада́йнічаць (перад кім-н. за каго-н., што-н.), прасі́ць (каго-н., за каго-н.), заступа́цца

sich für éinen Vórschlag ~ — адсто́йваць [абараня́ць] яку́ю-н. прапано́ву

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вы́карыстаць, выкарысто́ўваць áusnützen vt, (áus)nútzen vt; verwénden vt, ánwenden vt, gebráuchen vt; benútzen vt, nützen vt (скарыстаць); Nútzen zíehen* (што-н., aus D), sich (D) etw. zunútze máchen (што-н у сваіх мэтах); áuswerten vt, verwérten vt (рэалізаваць);

вы́карыстаць до́бра свой час séine Zeit gut (áus)nútzen;

вы́карыстаць усе́ сро́дкі álle Míttel ánwenden* [éinsetzen];

вы́карыстаць вы́падак éine Gelégenheit (áus)nützen [ergréifen*];

вы́карыстаць до́свед Erfáhrungen áuswerten;

вы́карыстаць абсталява́нне die Áusrüstung benútzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

лаві́ць

1. fángen* vt; áuffangen* vt, éinfangen* vt; gréifen* vt, erháschen vt (хапаць);

лаві́ць ры́бу físchen vi, vt; ángeln vi (вудай);

2. (скарыстаць) (áus)nútzen;

лаві́ць мо́мант éine Gelégenheit beim Schópf(e) ergréifen;

лаві́ць каго-н. на сло́ве разм. j-n beim Wort néhmen*;

лаві́ць на хлусні́ bei éiner Lüge értappen;

лаві́ць сябе́ на чым-н. sich bei etw. (D) ertáppen;

лаві́ць хва́лю [ста́нцыю] das Rádio auf éinen Sénder éinstellen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)