avail

[əˈveɪl]

1.

v.i.

1) быць кары́сным, ва́ртасным, прыда́тным

2) дапамага́ць

3) карыста́цца

to avail oneself of — скарыста́ць з чаго́, вы́карыстаць што

2.

n.

ужы́так -ку m.; кары́сьць, дапамо́га, прыда́тнасьць f.

of avail — кары́сны, прыда́тны, зда́тны

of no avail — бескары́сны, непрыда́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)