avail
v.i.
1) быць кары́сным, ва́ртасным, прыда́тным
2) дапамага́ць
3) карыста́цца
to avail oneself of — скарыста́ць з чаго́, вы́карыстаць што
n.
ужы́так -ку m.; кары́сьць, дапамо́га, прыда́тнасьць f.
of avail — кары́сны, прыда́тны, зда́тны
of no avail — бескары́сны, непрыда́тны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)