schíeßen
*
I
1.
vi (auf A, nach D) страля́ць (у каго-н., у што-н.); вайск. тс. ве́сці аго́нь
dirékt ~ — страля́ць прамо́й наво́дкай
das Gewéhr schießt zu weit [zu kurz] — ружжо́ дае́ пералёт [недалёт]
zu kurz ~ — прамахну́цца (тс. перан.)
2.
vt страля́ць (птушку, лася і г.д.)
éine Sálve ~ — дава́ць залп
3.
(sich)
(mit j-m) страля́цца (з кім-н.) (на дуэлі)
II
vi (s)
1) пуска́цца, кі́дацца, накіро́ўвацца, ры́нуцца
ein gúter Gedánke schoss mir durch den Kopf — у мяне́ мільгану́ла до́брая ду́мка
2) ху́тка расці́
in die Höhe ~ — ху́тка расці́ [выраста́ць]; падско́чыць, уско́чыць
◊ etw. ~ lássen* — разм. адмо́віцца ад чаго́-н.
die Zügel ~ lássen* — даць во́лю свайму́ настро́ю [сваі́м пачу́ццям]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
rush
I [rʌʃ]
1.
v.i.
1) сьпяша́цца; імча́цца, не́сьціся
2) дзе́яць пасьпе́шліва; хапа́цца
He rushes into things without knowing anything about them — Ён хапа́ецца за спра́вы, нічо́га пра іх ня ве́даючы
3) кі́дацца
The crazed man rushed at the doctor — Вар’я́т кі́нуўся на ле́кара
4) прыліва́ць; хлы́нуць
Blood rushed to his face — Кроў уда́рыла яму́ ў твар
2.
v.t.
1) ры́нуцца, гна́ць, бра́ць шту́рмам
They rushed the enemy — Яны́ ры́нуліся на во́рага
2) тэрміно́ва выко́нваць
Rush this order, please! — Калі ла́ска, тэрміно́ва вы́канайце гэ́тую замо́ву!
3) рабі́ць пасьпе́шліва
The sick child was rushed to the hospital — Хво́рае дзіця́ пасьпе́шліва заве́зьлі ў шпіта́ль
4) падганя́ць
Don’t rush me — Не падганя́й мяне́
3.
n.
1) імклі́вы рух, напо́р -у m.
the rush of the flood — імклі́вы напо́р паво́дкі
2) сьпе́шка f., сьпех -у m.
The rush of city life — Сьпех гарадзко́га жыцьця́
The Christmas rush — Перадкаля́дная мітусьня́
the gold rush — залата́я ліхама́нка
4.
adj.
сьпе́шны, тэрміно́вы
A rush order — Сьпе́шная замо́ва
•
- with a rush
II [rʌʃ]
n.
1) чаро́т -у m.
2) драбяза́ f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)