brick-red

[,brɪkˈred]

adj.

цагля́ны, жо́ўта- або́ ру́да-чырво́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

argentiferous

[,ɑ:rdʒənˈtɪfərəs]

adj.

срэбрано́сны

an argentiferous ore — срэ́бная руда́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Erz

n -es, -е

1) руда́

2) бро́нза; медзь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mineral

[ˈmɪnərəl]

1.

n.

1) мінэра́л -у m., кары́сны вы́капень

2) руда́ f.

3) Brit. мінэра́льная вада́

minerals, Brit. — мінэра́льныя во́ды; безалькаго́льныя напо́і

2.

adj.

1) мінэра́льны

2) неаргані́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

жале́зны

1. éisern, Éisen-;

жале́зная руда́ геал Éisenerz n -es, -e;

жале́зны блішча́к мін Eisenglanz m -es;

жале́зны лом Schrott m -es, -e, Álteisen n -s;

Жале́зны век гіст Eisenzeit f -, -en;

2. перан жале́зная во́ля éiserner Wílle;

жале́зная рука́ éiserne Hand;

жале́зная дысцыплі́на eiserne Disziplin

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

assay

[əˈseɪ]

1.

v.

1) прабава́ць, выпрабо́ўваць; дасьле́даваць, спраўджа́ць, правяра́ць

2) аналізава́ць сплаў ці руду́

This ore assays high in gold — Гэ́тая руда́ бага́тая зо́латам

2.

n.

1) аналі́з -у m., про́ба f

2) выпрабава́ньне n.; до́сьлед -у, тэст -у, экза́мэн -у m.

3) аналізава́нае рэ́чыва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

утры́мліваць​II

1. (трымаць) hálten* vt, erhálten* vt; instánd [in Stand] hálten* (цэлым, не пашкоджаным);

утры́мліваць у чысціні́ sáuber hálten*;

утры́мліваць у до́брым ста́не in gúten Zustánd hálten*;

утры́мліваць пад а́рыштам in Haft hálten*;

2. (каго-н) unterhálten* vt, unterstützen vt;

3. (мець у сваім складзе) enthálten*vt, éinschließen* vt; fássen vt;

утры́мліваць у сабе́ (уключаць) be¦ínhalten* vt;

ру́да утры́млівае шмат жале́за das Erz hat éinen hóhen Éisengehalt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

silver

[ˈsɪlvər]

1.

n.

1) срэ́бра, серабро́ n.

2) срэ́бныя манэ́ты

3) стало́вае срэ́бра (нажы́, відэ́льцы, лы́жкі)

2.

adj.

1) срэ́бны, сярэ́браны; серабро́ны, пасярэ́браны

silver ore — срэ́бная руда́

silver spoon — срэ́бная лы́жка

2) серабры́сты, сівы́

silver or silvery hair — сівы́я валасы́

3) чы́сты, зво́нкі, як срэ́бра

3.

v.t.

серабры́ць (пакрыва́ць срэ́брам або́ срэ́бнай амальга́май)

4.

v.i.

серабры́цца, сіве́ць (пра валасы́)

•

- a silver tongue

- be born with a silver spoon in one’s mouth

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)