open up

а) раскрыва́ць (-ца), разго́ртваць (-ца)

б) пачына́ць (-ца), рабі́ць (-ца) дасту́пным

в) разьвіва́ць (-ца)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

uncloak

[ʌnˈkloʊk]

v.

1) распрана́ць (-ца), здыма́ць паліто́ або́ плашч

2) зрыва́ць (ма́ску), выкрыва́ць, выяўля́ць; раскрыва́ць (няпра́ўду, змо́ву)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fréilegen

аддз. vt

1) адко́пваць (што-н.), ачышча́ць (вуліцу); вы́зваліць

2) горн. раскрыва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

explode

[ɪkˈsploʊd]

1.

v.i.

узрыва́цца; выбуха́ць (таксама сьме́хам)

2.

v.t.

1) узрыва́ць

2) падрыва́ць (тэо́рыю, памылко́вае ду́маньне), раскрыва́ць, дэмаскава́ць (памы́лку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unfold

[ʌnˈfoʊld]

1.

v.t.

1)

а) разго́ртваць

to unfold a napkin — разгарну́ць сурвэ́тку

б) распуска́ць, раскрыва́ць (парасо́н)

2) разго́ртваць, выпро́стваць; распасьціра́ць, раскрыва́ць (кры́лы, ру́кі)

3) прадстаўля́ць, пака́зваць; тлума́чыць

to unfold the country’s past — прадста́віць міну́лае краі́ны

2.

v.i.

1) распуска́цца (пра пупы́шкі); разьвіва́цца

2) разго́ртвацца, раскрыва́цца (пра парасо́н)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

erschlíeßen

* vt

1) адкрыва́ць

2) асво́йваць

3) тлума́чыць, раскрыва́ць (напр. значэнне слова)

4) зрабі́ць вы́вад, заключы́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

unearth

[ʌnˈɜ:rӨ]

v.t.

1) раско́пваць, адкапа́ць

to unearth a buried city — раскапа́ць засы́паны го́рад

2) Figur. раскрыва́ць, даво́дзіць да ве́дама

to unearth a plot — раскры́ць змо́ву

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unveil

[ʌnˈveɪl]

1.

v.t.

1) здыма́ць або́ адве́шваць засло́ну

2) раскрыва́ць, адкрыва́ць, выяўля́ць

to unveil a secret — раскры́ць таямні́цу

2.

v.i.

адкрыва́ць свой твар; паказа́цца сапра́ўдным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

erbréchen

*

I

vt узло́м(лі)ваць, раскрыва́ць; распяча́тваць (пісьмо)

II

vi i (sich):

er erbrícht (sich) — яго́ ваніту́е, яго́ ну́дзіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áuftun

*

1.

vt

1) адчыня́ць, адкрыва́ць; раскрыва́ць (кулак)

2) надзява́ць (капялюш)

3) разм. дастава́ць

2.

(sich)

1) адчыня́цца, адкрыва́цца

2) хвалі́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)