Verbum

насле́днік м. кніжн. Érbe m -n, -n; Stámmhalter m -s, - (роду, прозвішча); Náchfolger m -s, - (прадаўжальнік);

насле́днік тро́на Thrónfolger m

назва́ць

1. (даць імя) (be)nénnen* vt, éinen Námen gében*;

2. (сказаць імя, прозвішча, назву) nénnen* vt, beim Námen nénnen*;

ён назва́ў сябе́ [адрэкамендава́ўся] er stéllte sich vor

імя́ н.

1. Náme(n) m -ns, -n, Vórname m, Rúfname m (без прозвішча);

імя́ і про́звішча Vor- und Zúname;

імя́ і імя́ па ба́цьку Vor- und Vátersname m;

даць імя́ éinen Námen gében*;

як Ва́ша імя́? wie ist Ihr (Vór)name?, wie héißen Sie mit Vórnamen?;

выкліка́ць па і́мені námentlich áufrufen*;

2. (вядомасць, слава) Náme m -ns, -n; Ruf m -(e)s;

до́брае імя́ guter Náme [Ruf];

набы́ць імя́ sich éinen Námen máchen;

◊

ад імя́ im Námen (каго-н. von D);

з і́мем im Námen;

назва́ць рэ́чы сваі́мі імёнамі das Kind beim (réchten) Námen nénnen*

насі́ць

1. trágen* vt;

насі́ць дзіця́ на рука́х das Kind auf dem Arm trágen*;

2. (адзенне, аздабленні і г. д.) trágen* vt, ánhaben vt;

3.:

насі́ць про́звішча [зва́нне] éinen Námen [Títel] trágen*, führen vt;

4.:

насі́ць хара́ктар den Charákter [kɑ-] háben (G або von D);

◊

насі́ць на рука́х каго-н. j-n auf (den) Händen trágen*;

ледзь но́гі но́сяць sich kaum auf den Béinen hálten können*