forger

[ˈfɔrdʒər]

n.

1) фальсыфіка́тар, падро́бнік -а m. (дакумэ́нты, по́дпіс)

2) кава́ль -я́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

countersign

[ˈkaʊntərsaɪn]

n.

1) Milit. адка́з -у m. (на паро́ль)

2) по́дпіс, які́ пацьвярджа́е другі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Signatúr

f -, -en

1) по́дпіс

2) картаграфі́чны знак

3) сігнату́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Námenszug

m -(e)s, -züge

1) ве́нзель

2) ро́счырк (подпіс)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

завяра́ць юрыд (подпіс і пад.) begláubigen vt, beschéinigen vt;

завяра́ць ко́пію дакуме́нта die Ábschrift éiner Úrkunde begláubigen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Sígnum

n -s

1) знак, абазначэ́нне, скаро́чаны по́дпіс

2) ярлы́к, ма́рка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

аўто́граф м

1. (аўтарскі рукапіс) Autográph -(e)s, -e і -en;

2. (подпіс, надпіс) Autográmm n -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Síchtvermerk

m -(e)s, -e ві́за (подпіс), адзна́ка (на заяве і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

засве́дчваць, засве́дчыць

1. bezéugen vt, bestätigen vt; beschéinigen vt (пацвердзіць);

2. (подпіс) begláubigen vt; beúrkunden vt; (асобу) identifizíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ро́спіс м

1. жыв Maleréi f -, -en, Bemálung f -, -en; Wándmalerei f -; Frésken pl (фрэскі);

2. (подпіс) Únterschrift f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)