Verbum

надарва́цца

1. (парвацца) éinreißen* vi (s);

2. (пашкодзіць сабе) sich überánstrengen; sich überhében* (ад цяжару)

павярэ́дзіць

1. (натаміць) ermüden vt, ánstrengen vt;

павярэ́дзіць во́чы die Áugen überánstrengen, sich die Áugen verdérben;

2. (пашкодзіць) beschädigen vt; verlétzen vt (параніць)

абрэ́заць, абрэ́зваць

1. beschnéiden* vt; stútzen vt (падрэзаць); ábschneiden* vt (адрэзаць);

2. (пашкодзіць, параніць) schnéiden* vt;

абрэ́заць сабе́ па́лец sich (D) in den Fínger schnéiden*;

3. (перапыніць) гл. абарваць

вы́круціць, выкру́чваць

1. áusschrauben vt; heráusdrehen vt;

2. (бялізну і г. д.) áus(w)ríngen* vt (рукамі); schléudern vt (цэнтрыфугай);

3. (высвідраваць) áusbohren vt;

4. разм. (пашкодзіць):

вы́круціць нагу́ sich (D) das Bein verrénken [verknáksen]

надарва́ць

1. (крыху падзерці) ánreißen* vt;

2. перан. (пашкодзіць) sich (D) durch Überánstrengung Scháden hólen; überánstrengen vt;

надарва́ць го́лас séine Stímme überánstrengen;

◊

надарва́ць жыво́т (ад сме́ху) разм. sich den Bauch halten* vor Láchen, sich krank [schief] láchen