Verlétzung

f -, -en

1) пашко́джанне, ране́нне, тра́ўма; парушэ́нне

3) знява́га, абра́за

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дэфе́кт м. Defékt m -(e)s, -e; Féhler m -s, -; Mángel m -s, Mängel; Beschädigung f -, -en (пашкоджанне);

схава́ны дэфе́кт verdéckter Mángel;

канструкты́ўны дэфе́кт Konstruktiónsfehler m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

entzwéi=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:

1) падзел на дзве часткі: entzwéischneiden* разраза́ць

2) пашкоджанне: entzwéischlagen* разбіва́ць ушчэ́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Tótschlag

m -es, -schläge

1) забо́йства (у бойцы)

2) юрыд. наўмы́снае забо́йства

3) ненаўмы́снае пашко́джанне, ад яко́га наступі́ла смерць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wúnde

f -, -n ра́на, пашко́джанне

an séinen ~n stérben* — паме́рці ад ра́наў

in der ~ herúmbohren [herúmwühlen] — верадзі́ць ра́ну (тс. перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Scháden

m -s, Schäden

1) шко́да

~ bríngen* [zúfügen, ánrichten, stíften] — прыно́сіць [рабі́ць] шко́ду

das geréicht ihm zum ~ — гэ́та яму́ на шко́ду

2) стра́та

den ~ ersétzen — пакры́ць стра́ту

für den ~ gúthaben (аддз.) [bürgen, háften] — гарантава́ць пакрыццё [кампенса́цыю] на вы́падак стра́ты

~ (er)léiden* — цярпе́ць стра́ты

~ trágen* — не́сці стра́ты

◊ durch ~ wird man klug — ≅ на памы́лках ву́чацца

3) мед. пашко́джанне

sich (D) ~ tun* — пашко́дзіць сабе́ што-н., пара́ніць сябе́

4) пашко́джанне, пало́мка, разбурэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zer=

неаддз. дзеясл. прыстаўка, yказвае на:

1) раздзяленне, раз’яднанне, раздрабленне: zerhácken рассяка́ць

2) пашкоджанне, знішчэнне: zerschlágen* разбіва́ць

3) пры дзеясловах з «sich» – на поўнае змардаванне, знясіленне: sich zermürben абяссі́лець, знясі́ліцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ава́рыя ж.

1. Pánne f -, -n (пашкоджанне, паломка); Únfall m -s, -fälle (няшчасны выпадак); Verkéhrsunfall m (транспартная); Havaríe [-vɑ-] f -, - rí¦en (судна, самалёт);

пацярпе́ць ава́рыю verúnglücken vi, (s) éine Havaríe erléiden* [haben], havaríeren (пра самалёт, судна); éine Pánne háben (пра аўтамашыну);

2. тэх. Störung f -, -en;

3. перан. разм. Pánne f -, -n;

◊

пацярпе́ць ава́рыю Pech háben, éine Pánne háben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

réiben*

1. vt

1) це́рці, націра́ць;

sich (D) den Schlaf aus den Áugen ~ це́рці во́чы спрасо́нку

2) це́рці, чы́сціць

3) націра́ць (рабіць пашкоджанне, раздражненне);

sich (D) die Füße ~ наце́рці (сабе́) но́гі

4) паціра́ць (лоб, рукі);

2. ~, sich це́рціся;

sich an j-m ~ це́рціся каля́ каго́-н.; чапа́ць, крана́ць, задзіра́ць каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ab=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:

1) аддаленне: ábreisen ад’язджа́ць

2) аддзяленне часткі ад цэлага: ábbrechen* адло́мваць

3) на адказ, адмову дзеяння: áblehnen адхіля́ць

4) на рух зверху ўніз: ábspringen* саско́чыць

5) на змяншэнне, спад: ábnehmen* памянша́цца, худзе́ць

6) на заканчэнне дзеяння: ábblühen адцвіта́ць

7) на зношванне, пашкоджанне: ábtragen* зна́шваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)