hérrühren

vi (von D) пахо́дзіць, выні- ка́ць

aus dem vórigen Jahrhúndert ~ — браць свой пача́так з міну́лага стаго́ддзя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

descend

[dɪˈsend]

v.i.

1) зыхо́дзіць, спушча́цца, спуска́цца

He descended in a parachute — Ён спусьці́ўся на парашу́це

2) напада́ць, наско́кваць, накіда́цца

3) перадава́цца ў спа́дчыне

4) пахо́дзіць

5) зьніжа́цца, апуска́цца (да ні́зкага ўчы́нку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stámmen

vi (s)

1) (aus D) пахо́дзіць (з), прынале́жаць па нараджэ́нні (да); быць ро́дам (адкуль-н.)

2) (aus D) пахо́дзіць, быць запазы́чаным

díeses Wort stammt aus dem Énglischen — гэ́тае сло́ва англі́йскага пахо́джання

3) (von D) нале́жаць

das Gedícht stammt von Góethe — гэ́ты верш (нале́жыць) Гётэ

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

derive

[dɪˈraɪv]

v.t.

1) атры́мваць; здабыва́ць; чэ́рпаць

to derive pleasure from — атрыма́ць прые́мнасьць ад

2) выво́дзіць з чаго́, вызнача́ць

3) пахо́дзіць, прасо́чваць пахо́джаньне ці пача́ткі

words derived from Latin — сло́вы лаці́нскага пахо́джаньня

4) рабі́ць высно́ву шля́хам дэду́кцыі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stem

[stem]

1.

n.

1) сьцябло́ n.

2) чарано́к -ка́ m. (ліста́, я́блыка)

3) род -у m.; пле́мя n.

4) Gram. асно́ва f. (сло́ва)

5) нос вадапла́ва

6) но́жка f. (ча́ркі)

2.

v.i. (-mm-)

пачына́цца, пахо́дзіць

•

- stem from

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Úrsprung

m -(e)s, -sprünge пахо́джанне, выто́кі, пача́ткі

séinem ~(e) nach — паво́дле свайго́ пахо́джання

séinen ~ aus etw. (D) néhmen* — пахо́дзіць [выцяка́ць, браць свой пача́так] з чаго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábkommen

* vi (s)

1) збіва́цца (з дарогі); адхіля́цца (ад тэмы)

2) памяня́ць (думку)

3) выхо́дзіць з ужы́тку [з мо́ды]

4) вызваля́цца

5) пахо́дзіць, быць ро́дам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

her=

аддз. дзеясл. прыстаўка; часта злучаецца з іншымі прыстаўкамі, указвае на:

1) набліжэнне да таго, хто гаворыць: hérblicken глядзе́ць (у бок таго, хто гаворыць;

2) паходжанне: hérkommen* пахо́дзіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hérkommen

* vi (s)

1) прыхо́дзіць (сюды́)

komm her! — хадзі́ сюды́!

wo kommt er her? — адку́ль ён прыйшо́ў [прыбыў]?

2) (von D) пахо́дзіць (ад чаго-н.), здара́цца (ад чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

entspríngen

* vi (s) (D)

1) уцяка́ць (ад каго-н., адкуль-н.)

aus dem Gefängnis ~ — уцячы́ з турмы́

2) выцяка́ць, цячы́ (з чаго-н.; аб рацэ)

3) узніка́ць, пахо́дзіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)