Verbum

discompose

v.t.

1) непако́іць, турбава́ць, бянтэ́жыць

2) паруша́ць пара́дак, выбіва́ць з каляі́ны

perjure

v.

1) фальшы́ва прысяга́ць або́ сьве́дчыць, крывасьве́дчыць, ілжэсьве́дчыць

2) паруша́ць прыся́гу

disturb

v.t.

1) турбава́ць, паруша́ць спако́й, перашкаджа́ць

Do not disturb the baby; he is asleep — Не турбу́й дзіця́; яно́ сьпіць

2) раскіда́ць, паруша́ць пара́дак

3) непако́іць; трыво́жыць; турбава́ць

Don’t disturb yourself — Не турбу́йцеся

dislocate

v.t.

1) зьві́хваць, выві́хваць; спрыві́льваць

2) паруша́ць (пара́дак, пля́ны), перашкаджа́ць

3) зру́шваць, ссо́ўваць; перамяшча́ць

entrench

v.

1) умацо́ўваць, абво́дзіць ако́пам

2) замацо́ўвацца, укараня́цца (і пра звы́чай)

3) паруша́ць (правы́)

contravene

v.t.

1) супярэ́чыць, ісьці́ ў разрэ́з

2) адмаўля́ць, не згаджа́цца

3) паруша́ць (зако́н, умо́ву); дзе́яць насу́перак

unbalance

n.

неўраўнава́жанасьць f., адсу́тнасьць душэ́ўнай раўнава́гі

v.i.

выбіва́ць з раўнава́гі; паруша́ць пара́дак; разла́джваць раўнава́гу

transgress

v.t.

1) паруша́ць (зако́н, пра́віла)

2) пераступа́ць

to transgress the bounds of good taste — пераступі́ць мяжу́ до́брага то́ну

3) грашы́ць