аддзялі́ць

1. (выдзеліць) ábteilen vt, separíeren vt;

2. (раз’яднаць) (áb)trénnen vt, lóslösen vt;

3. (вылучыць, пазнаць) unterschéiden* vt;

4. (пры раздзеле маёмасці) éinen Ánteil überlássen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

erkénnen

*

1.

vt

1) пазнава́ць, спазнава́ць

2) усведамля́ць (сваю віну, памылку)

2.

(sich) пазна́ць адзі́н аднаго́

3.

юрыд. выно́сіць прыгаво́р, пастанаўля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Práxis

f -, Práxen

1) пра́ктыка, во́пыт

etw. durch die ~ erkénnen* — пазна́ць [зазна́ць] што-н. на пра́ктыцы

2) пра́ктыка (урача, юрыста)

ein Arzt in fréier [in éigener] ~ — ура́ч, які́ ма́е ўла́сную пра́ктыку

die ~ áusüben — практыкава́ць

in ~ — на пра́ктыцы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зве́даць, зве́дваць

1. (пазнаць што-н.) erfáhren* vt; erkénnen* vt;

2. (перажыць) erlében vt, zu spüren bekómmen*, erdúlden vt;

зве́даць на сабе́ am éigenen Léibe erfáhren*; aus éigener Erfáhrung kénnenlérnen;

◊

хто не зве́даў го́ркага, не пазна́е і сало́дкага wer die Not nicht kennt, weiß nichts vom Glück

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уве́даць кніжн.

1. (сабраць звесткі пра каго-н., што-н.) erfáhren* vt; Erkúndigungen éinziehen* (што-н. über A), sich erkúndigen (nach D);

2. (пазнаць што-н., набыць веды) erkénnen* vt, wíeder erkénnen* vt;

3. (пазнаёміцца з кім-н.) kénnen lérnen;

цяпе́р я яго́ лепш уве́даў jetzt hábe ich ihn näher kénnen gelérnt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

tell

[tel]

v.t. told, telling

1) раска́зваць, апавяда́ць

2) каза́ць

Tell the truth — Скажы́ пра́ўду

3) пазнава́ць, разро́зьніваць

He couldn’t tell which house it was — Ён ня мог пазна́ць, като́ры гэ́та быў дом

4) зага́дваць

I was told to show my passport — Мне сказа́лі паказа́ць па́шпарт

•

- Don’t tell me

- I tell you

- I can tell you

- tell of

- tell off

- tell on

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Gefühl

n -(е)s, -e

1) пачуццё, чуццё, адчува́нне (für A – чаго-н.); эмо́цыя

dúnkles ~ — невыра́знае [цьмя́нае] пачуццё

ein féines ~ háben — то́нка адчува́ць

j-s ~ verlétzen — абра́зіць каго́-н.

das ~ für Recht háben — мець пачуццё справядлі́васці

er ist ganz ~ — ён на́дта чуллі́вы

2) пачуццё [адчува́нне] до́тыку

nach ~ erkénnen* — пазна́ць наво́бмацак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пра́ўда ж.

1. (ісціна) Wáhrheit f -;

каза́ць пра́ўду die Wáhrheit ságen [spréchen*];

каза́ць усю́ пра́ўду die réine [vólle, náckte, úngeschminkte] Wáhrheit réden; réinen [kláren] Wein éinschenken (разм.);

пазна́ць пра́ўду die Wáhrheit erfáhren*; hínter die Wahrheit kómmen*;

сказа́ць пра́ўду ў во́чы die Wáhrheit ins Gesícht ságen [schléudern] (каму-н. D); únverblümt die Wáhrheit ságen (каму-н. D);

до́ля пра́ўды die hálbe Wáhrheit;

◊

пра́ўда, як алі́ва, вы́йдзе наве́рх ≅ Wáhrheit will an den Tag;

2. (справядлівасць) Recht n -(e)s, -e, Geréchtigkeit f -, Wáhrheit f -;

шука́ць пра́ўды nach Geréchtigkeit suchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)