незайздро́сны

1. (пра чалавека) nicht nidisch;

2. разм (дрэнны, няважны) nicht benidenswert; nicht zu beniden;

незайздро́снае стано́вішча mssliche [klägliche] Lge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

immaterial

[,ɪməˈtɪriəl]

adj.

1) нява́жны, неісто́тны; нязна́чны (памы́лка)

2) нематэрыя́льны, нярэ́чыўны, духо́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

frivolous

[ˈfrɪvələs]

adj.

1) пусты́; легкаду́мны, несур’ёзны, дурны́

2) фрыво́льны, нява́жны; малава́жны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

trifling

[ˈtraɪfəlɪŋ]

adj.

1) малава́ртасны; нява́жны; нязна́чны, малы́

2) пусты́, легкаду́мны; непава́жны (пра чалаве́ка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

indifferent

[ɪnˈdɪfrənt]

adj.

1) абыя́кавы

2) нэўтра́льны, бесстаро́ньні

3) малава́жны, нява́жны

4) Chem., Electr. нэўтра́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

frothy

[ˈfrɔӨi]

adj.

1) пе́ністы

frothy soap suds — пе́ністая мы́льная вада́

2) лёгкі у́зыка); плы́ткі, нява́жны у́тарка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

futile

[ˈfju:təl]

adj.

1) дарэ́мны, ма́рны; няўда́лы; бескары́сны

2) нява́жны, малава́жны

3) пусты́; бязмэ́тны

a futile life — пусто́е, бязмэ́тнае жыцьцё

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

null

[nʌl]

adj.

1) юрыды́чна нява́жны

2) які́ ня ма́е значэ́ньня або́ ва́ртасьці

null and void — неправамо́цны; які́ страціў зако́нную сі́лу

3) бязва́ртасны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

consequence

[ˈkɑ:nsəkwəns]

n.

1) вы́нік -у m., насту́пства n.

2) вы́вад -у m., лягі́чная высно́ва

3) зна́чаньне, значэ́ньне n.; вага́ f.

of no consequence — нява́жны

of great consequence — вялі́кае вагі́

4) уплыво́васьць, ва́жнасьць f.

person of consequence — чалаве́к з уплы́вамі, ва́жны чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

invalid

I [ˈɪnvələd]

1.

n.

1) хво́ры -ага m.

2) кале́ка -і m., інвалі́д -а m.

2.

adj.

1) слабы́ й хво́ры, нездаро́вы, непрацаздо́льны

2) інвалі́дны

3.

v.t.

1) кале́чыць, рабі́ць кале́кам

2) прызнава́ць нязда́тным, непрыго́дным да вайско́вае слу́жбы

4.

v.i.

кале́чыцца, станаві́цца інвалі́дам

II [ɪnˈvælɪd]

adj.

нява́жны, які́ ня ма́е зако́ннае сі́лы (біле́т, дакумэ́нт)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)