lampoon

[læmˈpu:n]

1.

n.

зло́сная саты́ра, па́сквіль -я m.; памфле́т -а m.

2.

v.t.

напада́ць, высьме́йваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

swoop

[swu:p]

1.

v.i.

1) накіда́цца, налята́ць, рапто́ўна напада́ць (зьве́рху)

2) хапа́ць

2.

n.

імкне́ньне ўні́з

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

foray

[ˈfɔreɪ]

1.

n.

напа́д, набе́г, налёт -у m.

2.

v.t.

спусташа́ць, напада́ць з мэ́тай рабу́нку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

infest

[ɪnˈfest]

v.t.

напада́ць вялі́кай ко́лькасьцяй, навадня́ць, кішэ́ць

The waters were infested by sharks — Мо́ра кішэ́ла аку́ламі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hrfallen

* vi (s) (über A) накі́двацца, нава́львацца, напада́ць (на каго-н., на што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

attack

[əˈtæk]

1.

v.t.

1) напада́ць, атакава́ць

to attack an enemy — напа́сьці на во́рага

2) энэргі́чна бра́цца за што

to attack a task — шчы́ра ўзя́цца за спра́ву; нава́львацца (на е́жу), накіда́цца

3) апано́ўваць, напада́ць

Locusts attacked the crops — На пасе́вы напа́ла саранча́

4) напада́ць, крытыкава́ць

2.

v.i.

напада́ць

The enemy attacked at dawn — Во́раг напа́ў на сьвіта́ньні

3.

n.

1) ата́ка f.; наступле́ньне n., напа́д -у m.

2) пры́ступ -у m., прыпа́дак -ку m. (хваро́бы, зло́сьці)

3) напа́сьць f.; напа́дкі pl. only

to be under violent attack — быць прадме́там гвалто́ўнай напа́сьці, напа́дак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hrmachen

(sich) (über A) бра́цца (за што-н.)

sich über j-n ~ — напада́ць на каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

überstǘrmen

vt перан. кі́дацца, бу́рна напада́ць (на каго-н.)

er überstǘrmte ihn mit Frgen — ён закі́даў яго́ пыта́ннямі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

befllen

* vt напада́ць (на каго-н., на што-н.); ахапі́ць (каго-н.)

Furcht befel ihn — яго́ ахапі́ў страх

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

blitz

[blɪts]

1.

n.

1) бліцкры́г -у m., мала́нкавая вайна́

2) нечака́ны гвалто́ўны напа́д (самалётамі або́ та́нкамі)

2.

v.t.

рапто́ўна, гвалто́ўна напада́ць, атакава́ць або́ перамага́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)