Verbum

gefállen

I

1.

part II ад fállen* i gefállen

*

2.

a

1) забі́ты, які́ загі́нуў (у баі)

2) спу́шчаны (пра пятлю на панчосе і г.д.)

II

* vi падаба́цца, быць да спадо́бы

sich (D) etw. ~ lássen* — цярпе́ць (што-н.), трыва́ць, міры́цца (з чым-н.)

vergléichen

*

I

1.

vt (mit D)

1) параўно́ўваць

2) звяра́ць, супастаўля́ць (з чым-н.)

vergléichen Sie die Zeit! — праве́рце час!

2.

(sich)

(mit D) раўня́цца, параўно́ўваць сябе́ (з кім-н.)

II

1.

vt міры́ць, прыміра́ць (бакі), ула́джваць спрэ́чку

2.

(sich)

(mit D) міры́цца (з кім-н.); знайсці́ кампрамі́с, дайсці́ да зго́ды

sich gütlich ~ — прыйсці́ да палюбо́ўнага пагадне́ння

gláuben

1.

vt ве́рыць, меркава́ць, ду́маць

man sóllte ~… — здава́лася б…

sich sícher ~ — лічы́ць сябе́ ў бяспе́цы

2.

vi (an a) ве́рыць (у каго-н., у што-н.)

das gláube ich schon — мярку́ю, што гэ́та так

j-m ~ — ве́рыць каму́-н.

er glaubt fest darán — ён упэўнены ў гэ́тым

◊ er muss [soll] darán ~ — разм. яму́ пры́йдзецца з гэ́тым (пры)міры́цца; яму́ кане́ц, яго́ пе́сня спе́та