Verbum

мозг м.

1. анат. Ge¦hírn n -s, -e; Hirn n -(e)s, -e;

галаўны́ мозг Ge¦hírn n, Hirn n;

спінны́ мозг Rückenmark n -(e)s;

2. анат. (касцявы) Knóchenmark n -(e)s;

3. мн.:

мазгі́ (страва) Hirn n, Brégen m -s, -, Brägen m -s, -;

4. (тс. мн.:

мазгі́) Verstánd m -(e)s; Intellékt m -(e)s;

электро́нны мозг Elektrónen(ge)hirn n;

◊

да мозгу касце́й bis ins Mark; bis auf die Knóchen;

варушы́ць [круці́ць] мазга́мі разм. séinen Verstánd ánstrengen

уста́віць (змясціць унутр, у сярэдзіну чаго-н. паставіць) éinsetzen vt; éinstecken vt;

уста́віць во́кны Fénster éinsetzen;

уста́віць шы́бу éine Schéibe éinsetzen;

уста́віць карці́ну ў ра́му ein Bild ráhmen;

уста́віць зу́бы Zähne éinsetzen;

уста́віць сло́ўца ein Wort (in die Unterháltung) éinflechten [éinfließen] lássen*;

◊

уста́віць каму-н. мазгі́ j-m den Kopf zuréchtrücken [wáschen*]