fair
I [fer]
1.
adj.
1) справядлі́вы; сумле́нны, добрасумле́нны; зго́дны з пра́віламі (гульня́)
a fair judge — справядлі́вы судзьдзя́
2) неблагі́
3) ла́дны
a fair sum of money — ла́дная су́ма гро́шай
4) сьве́тлы, бяля́вы (валасы́, ску́ра)
5) лаго́дны, со́нечны; чы́сты (пра не́ба); незапля́млены
6) прыго́жы; ве́тлівы
7) разбо́рлівы, выра́зны, чытэ́льны (по́чырк)
2.
adv.
1) справядлі́ва, сумле́нна
2) про́ста
•
- fair and square
- fair lady
II [fer]
n.
кірма́ш -у́ m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Rúmmel
m -s
1) шум, гам, мітусня́;
éinen ~ áufziehen* падня́ць шумі́ху
2) кірма́ш; балага́н
3) хлам, стардзна
◊ ich máche den ~ nicht mehr mit з мяне́ хо́піць, я больш у гэ́тым не ўдзе́льнічаю;
ich kénne den ~! мяне́ не правядзе́ш [не ашука́еш]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)