code

[koʊd]

1.

n.

1) ко́дэкс -у m.

code of laws — збор зако́наў

civil code — цыві́льны ко́дэкс

criminal code — крыміна́льны ко́дэкс

2) код -у m., сыгналізацы́йная сыстэ́ма

the Morse code — код Мо́рзэ

3) шыфр -у m.; умо́ўныя знакі́

2.

v.t.

шыфрава́ць, перадава́ць ко́дам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Code

[ko:d]

I

m -s, -s ко́дэкс

II

m -s, -s код

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

PIN

= personal identification number (persönliche Identifikatornummer) – код [нумар] асабістай ідэнтыфікацыі (якім карыстаюцца пры разліках)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cipher

[ˈsaɪfər]

1.

n.

1) лі́чба f

2) шыфр -у m., код -у m.

3) ключ для шы́фру

4) нуль -я́ m.

5) манагра́ма f.

2.

v.

1) выліча́ць, разьвя́зваць арытмэты́чныя зада́чы

2) зашыфро́ўваць, шыфрава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сігна́льны Signál-; Wárn-;

сігна́льны сцяжо́к Wínkerflagge f -, -n; Signálflagge f;

сігна́льнае жазло́ Wínkerstab m -(e)s, -stäbe;

сігна́льн пост чыг Signálturm m -(e)s, -türme;

сігна́льн код Signálbuch n -(e)s, -bücher;

сігна́льнае палатно́ ав Flíegertücher pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)