Verbum

reign

[reɪn]

1.

n.

улада́рства, панава́ньне n.

a reign of law and order — панава́ньне зако́ну й пара́дку; ула́да f.

2.

v.i.

улада́рыць, панава́ць

A king reigns over his kingdom — Каро́ль улада́рыць у сваі́м карале́ўстве

On a still night silence reigns — У спако́йную ноч пану́е цішыня́

accede

[əkˈsi:d]

v.i.

1) згаджа́цца; саступа́ць

Please accede to my request — Калі́ ла́ска, згадзе́цеся на маю́ про́сьбу

2) (to) атрыма́ць (ула́ду, паса́ду)

When the king died, his oldest son acceded to the throne — Калі́ каро́ль памёр, яго́ны старэ́йшы сын заня́ў трон

3) далуча́цца

Our government acceded to the treaty — Наш ура́д далучы́ўся да дамо́вы

crown

[kraʊn]

1.

n.

1)

а) каро́на f.

б) карале́ўская ўла́да

в) каро́ль караля́ m., карале́ва f.

2) вяно́к -ка́ m. (з кра́сак); вяне́ц -ца́ m.

3) го́нар -у m., узнагаро́да

4) галава́ f.

5) кро́на дрэ́ва, верхаві́на ўзго́рка, гары́

6) каро́нка f. (зу́ба)

2.

v.

1) каранава́ць

2) стая́ць на вяршы́ні чаго́

3) вянча́ць, уве́нчваць

4) ста́віць каро́нку

3.

adj.

каро́нны; ура́давы

•

- the Crown