лёгка ж

1. прысл leicht;

2. у знач вык leicht;

у мяне́ лёгка на сэ́рцы mir ist leicht ums Herz;

табе́ лёгка каза́ць! du hast gut [leicht] rden!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

супраці́ўны

1. (думка і г. д) entggengesetzt, ggensätzlich, ggenteilig;

каза́ць супраці́ўнае таму́, што … das Ggenteil von dem sgen, was …;

2. грам dversativ [-vɛr-], gegenüberstellend, entggenstellend;

супраці́ўны злу́чнік adversatve [-vɛr-] Konjunktin

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

communicate

[kəˈmju:nɪkeɪt]

v.

1) перадава́ць

2) паведамля́ць, каза́ць

to communicate news — паве́даміць наві́ну

3) паразумява́цца, дамаўля́цца

4) спалуча́цца, быць спалу́чаным (пако́і)

5) прычашча́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

impart

[ɪmˈpɑ:rt]

v.t.

1) дадава́ць, надава́ць

to impart an air of elegance to — нада́ць чаму́ элега́нтны вы́гляд

2) паведамля́ць, каза́ць

3) перадава́ць, надава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

по́шласць ж

1. (звычайнасць) Geminheit f -, Nedrigkeit f -; Banalität f -, -en, Plttheit f -en (банальнасць);

2. (непрыстойнасць) geminer usdruck; nederträchtige Hndlung; Zte f -, -n;

казаць по́шласці bgeschmacktes Zeug rden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

gesthen

* vt прызнава́ць (што-н.), прызнава́цца (у чым-н.)

ufrichtig gestnden — шчы́ра [адкры́та] ка́жучы

die Whrheit zu ~ — па пра́ўдзе каза́цьа́жучы]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

remark

[rɪˈmɑ:rk]

1.

v.t.

1) каза́ць, зазнача́ць; выка́звацца

2) заўважа́ць; назіра́ць

2.

n.

1) заўва́га f.

to make no remark — нічо́га не сказа́ць

2) заўважа́ньне, назіра́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

blurt

[blɜ:rt]

1.

v.t.

прагаво́рвацца, выпальваць, ля́паць (каза́ць не паду́маўшы)

in his anger he blurted out the secret — У зло́сьці ён ля́пнуў пра сакрэ́т

2.

n.

імпульсі́ўнае выка́званьне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fable

[ˈfeɪbəl]

1.

n.

1) ба́йка f.

2) вы́думка f.; вы́мысел -лу m.

3) міт -у m., леге́нда f.

2.

v.

1) піса́ць або́ раска́зваць ба́йкі

2) каза́ць няпра́ўду, мані́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пра́ўда ж

1. (ісціна) Whrheit f -;

каза́ць пра́ўду die Whrheit sgen [sprchen*];

каза́ць усю́ пра́ўду die rine [vlle, nckte, ngeschminkte] Whrheit rden; rinen [klren] Wein inschenken (разм);

пазна́ць пра́ўду die Whrheit erfhren*; hnter die Wahrheit kmmen*;

сказа́ць пра́ўду ў во́чы die Whrheit ins Gescht sgen [schludern] (каму D); nverblümt die Whrheit sgen (каму D);

до́ля пра́ўды die hlbe Whrheit;

пра́ўда, як алі́ва, вы́йдзе наве́рх ≅ Whrheit will an den Tag;

2. (справядлівасць) Recht n -(e)s, -e, Gerchtigkeit f -, Whrheit f -;

шука́ць пра́ўды nach Gerchtigkeit suchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)