шлях м.

1. Weg m -(e)s, -e; Bahn f -, -en; Route [´ru:tə] f -, -n;

шляхі́ зно́сін Verkhrswege pl, Verkhrsstraßen pl;

во́дны шлях Wsserweg m, Wsserstraße f -, -n;

е́хаць во́дным шля́хам zu Wsser risen, zur See [auf dem Seweg] risen (плысці па моры);

сухапу́тным шля́хам auf dem Lndweg;

паве́траны шлях Lftweg m; гл. тс. дарога;

2. (напрамак дзейнасці) Weg m -(e)s, -e;

пракла́сці шлях den Weg bhnen (каму-н., чаму-н. für A);

пайсці́ но́вым шля́хам nue Wge ghen*;

паве́сці па но́вым шляху́ in nue Bhnen lnken;

вако́льным шля́хам auf mwegen;

шля́хам перамо́ў auf dem Verhndlungsweg;

адзі́на магчы́мы шлях der inzig gngbare Weg;

жыццёвы шлях Lbensweg m -(e)s, -e;

стая́ць на чыім-н. шляху́ j-m im Wge sein;

право́дзіць каго-н. у апо́шні шлях j-m das ltzte Gelit gben*;

ісці́ сваі́м шля́хам sine Bahn zehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)