шлях м

1. Weg m -(e)s, -e; Bahn f -, -en; Route [´ru:tə] f -, -n;

шляхі́ зно́сін Verkhrswege pl, Verkhrsstraßen pl;

во́дны шлях Wsserweg m, Wsserstraße f -, -n;

е́хаць во́дным шляхам zu Wsser risen, zur See [auf dem Seweg] risen (плысці па моры);

сухапу́тным шляхам auf dem Lndweg;

паве́траны шлях Lftweg m; гл тс дарога;

2. (напрамак дзейнасці) Weg m -(e)s, -e;

пракла́сці шлях den Weg bhnen (каму, чаму für A);

пайсці́ но́вым шляхам nue Wge ghen*;

паве́сці па но́вым шляху́ in nue Bhnen lnken;

вако́льным шляхам auf Úmwegen;

шляхам перамо́ў auf dem Verhndlungsweg;

адзі́на магчы́мы шлях der inzig gngbare Weg;

жыццёвы шлях Lbensweg m -(e)s, -e;

стая́ць на чыім шляху́ j-m im Wge sein;

право́дзіць каго у апо́шні шлях j-m das ltzte Gelit gben*;

ісці́ сваі́м шляхам sine Bahn zehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)