zusámmenfügen

1.

vt злуча́ць, звя́зваць, збіва́ць (што-н.); згурто́ўваць

2.

(sich) аб’ядно́ўвацца, злуча́цца

álles fügt sich gut zusámmen — усё скла́дваецца до́бра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

team

[ti:m]

1.

n.

1) кама́нда, дружы́на f.; брыга́да f.

a football team — футбо́льная кама́нда

2) запрэ́жка f.

2.

v.t.

1) аб’ядно́ўвацца, злуча́цца

2) працава́ць брыга́даю

•

- team up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

amalgamate

[əˈmælgəmeɪt]

1.

v.

1) злуча́ць, злуча́цца; зьліва́ць, зьліва́цца

to amalgamate two competing companies — злучы́ць дзьве канкурэ́нтныя кампа́ніі

2) злуча́ць ірту́ць зь і́ншым мэта́лам

2.

adj.

спалу́чаны, злу́чаны, зьлі́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

kommunizíeren

1.

vt

1) паведамля́ць

2) злуча́ць

3) рэл. дава́ць прыча́сце

2.

vi

1) злуча́цца

~de Röhren — фіз. сазлу́чаныя сасу́ды

2) рэл. прыма́ць прыча́сце

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zusámmenschließen

*

1.

vt

1) злуча́ць, аб’ядно́ўваць, змыка́ць

2) замыка́ць у адны́м памяшка́нні

2.

(sich)

1) злуча́цца

2) (zu D) аб’ядно́ўвацца (у саюз і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

combine

[kəmˈbaɪn]

1.

v.

1) лучы́цца, злуча́цца, задзіно́чваць (-ца)

2) Chem. спалуча́ць у хімі́чныя элемэ́нты

3) жаць і малаці́ць камба́йнам

2.

n.

1) камбіна́т -у m.

publishing combine — выдаве́цкі камбіна́т

2) камба́йн -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verbínden

*

1.

vt

1) звя́зваць, злуча́ць

2) перавя́зваць

3) абавя́зваць

ich bin Íhnen sehr verbúnden — я Вам ве́льмі абавя́заны

2.

(sich) злуча́цца

sich éhelich ~ — уступі́ць у шлюб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

align, aline

[əˈlaɪn]

1.

v.t.

1) ста́віць у лі́нію

2) выраўно́ўваць, падраўно́ўваць

to align the wheels of a car — падраўно́ўваць ко́лы на аўтамабі́лі

2.

v.i.

1) раўня́цца; утвара́ць лі́нію

2) прылуча́цца, далуча́цца

3) злуча́цца ў адно́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

kétten

1.

vt прыко́ўваць, прывя́зваць; закава́ць у ланцугі́ [кайданы́]

j-n an sich (D) ~ — прыкава́ць каго́-н. да сябе́, звяза́ць чый-н. лёс са сваі́м

2.

(sich)

1) злуча́цца

2) (an A) прывя́звацца (да каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

couple

[ˈkʌpəl]

1.

n.

1) па́ра f., два, дзьве

2) па́ра f., муж і жо́нка, нарачо́ныя pl., партнэ́ры

3) Mech. па́ра сі́лаў

4) Electr. элемэ́нт -у m.

2.

v.t.

1) зьвя́зваць, спалуча́ць ра́зам, злуча́ць па́рамі, счэ́пліваць (ваго́ны)

2) жані́ць

3.

v.i.

1) спаро́ўвацца (пра жывёлу)

2) злуча́цца па́рамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)