злуча́цца гл. злучыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

злуча́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. злуча́юся злуча́емся
2-я ас. злуча́ешся злуча́ецеся
3-я ас. злуча́ецца злуча́юцца
Прошлы час
м. злуча́ўся злуча́ліся
ж. злуча́лася
н. злуча́лася
Загадны лад
2-я ас. злуча́йся злуча́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час злуча́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

злуча́цца несов.

1. в разн. знач. соединя́ться; (о реках — ещё) слива́ться;

2. с.-х. случа́ться, спа́риваться;

1, 2 см. злучы́цца;

3. страд. соединя́ться; сра́щиваться; случа́ться, спа́риваться; см. злуча́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злуча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да злучыцца.

2. Зал. да злучаць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злуча́цца

1. sich verbínden*, sich in Verdíndung sétzen; sich veréinigen (аб’яднацца);

злуча́цца праз тэлефо́н sich telefónisch in Verdíndung sétzen;

2. (пра жывёл) gepáart wérden;

3. хім. sich verbínden*, éine Verbíndung éingehen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

злучы́цца, злучу́ся, злу́чышся, злу́чыцца; зак.

1. Утварыць адно цэлае, зліцца адзін з другім.

Войскі злучыліся.

З. шлюбам.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Дакрануўшыся, змацавацца, звязацца.

Канцы правадоў злучыліся.

3. з кім-чым. Увайсці ў зносіны, устанавіць сувязь.

З. з кім-н. па тэлефоне.

|| незак. злуча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. злучэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нітава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ту́ецца; незак.

1. Злучацца нітамі¹.

2. перан. Злучацца, звязвацца.

|| зак. знітава́цца, -ту́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лучы́цца, лучу́ся, лу́чышся, лу́чыцца; незак. (разм.).

Злучацца, аб’ядноўвацца.

Налібоцкая пушча лучыцца з іншымі масівамі беларускіх лясоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перемыка́ться страд. перамыка́цца; злуча́цца перамы́чкай.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асацыі́равацца, -руюся, -руешся, -руецца; -руйся; зак. і незак., з кім-чым (кніжн.).

Злучыцца (злучацца) ва ўяўленні па асацыяцыі (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)