sympathetic

[,sɪmpəˈӨetɪk]

adj.

1) спага́длівы, спачува́льны

2) informal які́ пагаджа́ецца, ухваля́е, зго́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

truthful

[ˈtru:Өfəl]

adj.

1) праўдамо́ўны, які́ гаво́рыць пра́ўду

2) зго́дны з пра́ўдай, праўдзі́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

éinig

a адзі́ны, згуртава́ны, з’ядна́ны, зго́дны, аднаду́шны

~ wérden (über A) — дамо́віцца (аб чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

agreeable

[əˈgri:əbəl]

adj.

1) прые́мны

a charming and agreeable young man — мі́лы й прые́мны малады́ чалаве́к

2) згаво́рлівы; памярко́ўны; зго́дны

agreeable to the suggestion — зго́дны на прапано́ву

3) адпаве́дны

music agreeable to the occasion — му́зыка, адпаве́дная для наго́ды

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

corresponding

[kɔrəˈspɑ:ndɪŋ]

adj.

1) зго́дны, падо́бны; адпаве́дны

2) які́ пі́ша лісты́

a corresponding secretary — сакрата́р, які́ вядзе́ лістава́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

arithmetical

[,ærɪӨˈmetɪkəl]

adj.

1) арытмэты́чны

2) зго́дны з пра́віламі арытмэ́тыкі

arithmetical mean — сярэ́дняе арытмэты́чнае

arithmetical progression — арытмэты́чная прагрэ́сія

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

harmonious

[hɑ:rˈmoʊniəs]

adj.

1) зго́дны, дру́жны

2) сула́дны; стро́йны, гармані́чны (пра сьпеў, му́зыку)

3) стро́йны, мілагу́чны; зла́джаны (пра галасы́, верш)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

willing

[ˈwɪlɪŋ]

adj.

1) зго́дны

He is willing to wait — Ён зго́дзен пачака́ць

2) ахво́тны, ахво́чы

a willing worker — ахво́чы рабо́тнік

3) схі́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

agreed

[əˈgri:d]

adj.

зго́дны; дамо́ўлены за агу́льнай зго́дай

Are you all agreed? — Ці вы ўсе́ зго́дныя?

to pay the agreed price — заплаці́ць дамо́ўленую цану́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

consonant

[ˈkɑ:nsənənt]

1.

n. Phon.

а) зы́чны гук

б) лі́тара, яка́я абазнача́е зы́чны гук

2.

adj.

1) зго́дны з чым

2) сугу́чны (то́нам ці гу́кам)

3) Phys. рэзана́нсны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)