spell
I [spel]
v.t., (-ll-) or spelt
1) падава́ць сло́вы па лі́тарах
2) піса́ць гра́матна
She cannot spell well — Яна́ ня ўме́е гра́матна піса́ць
How do you spell your name? — Як пі́шацца ва́ша імя́?
•
- spell out
II [spel]
n.
ча́ры pl.
to cast a spell on — насла́ць ча́ры на каго́, зачарава́ць
III [spel]
n.
1) пры́ступ -у m., каро́ткі пэры́яд ча́су
a spell of coughing or coughing spell — пры́ступ ка́шлю
a spell of hot weather — час гара́чага надво́р’я
2) informal часі́нка, хвілі́нка f.
rest for a spell — адпачні́ хвілі́нку
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
захапі́ць
1. (рукамі) pácken vt, (er)fássen vt, (er)gréifen* vt; in die Hand néhmen*;
2. (узяць з сабою) mítnehmen* vt;
3. (авалодаць сілай) ergréifen* vt; sich bemächtigen (што-н. G); an sich réißen*, an sich bríngen* (тэрыторыю і г. д.);
захапі́ць ула́ду die Macht ergréifen*;
4. (заспець) ántreffen* vt, erréichen vt; erwíschen vt (разм.); ertáppen vt, überráschen vt (застаць, заспець);
захапі́ць на ме́сцы злачынства auf fríscher Tat [in flagránti] ertáppen;
5. перан. (зачараваць) mítreißen* vt, pácken vt; bezáubern vt;
му́зыка захапі́ла мяне́ die Musík ergríff [fésselte, fasziníerte] mich;
◊
у мяне́ захапі́ла дух mir stóckte der Átem, es verschlúg mir den Átem
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)