fórtreißen
1) вырыва́ць, адбіра́ць
2) зрыва́ць, зно́сіць (цячэннем)
3) захо́пліваць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
fórtreißen
1) вырыва́ць, адбіра́ць
2) зрыва́ць, зно́сіць (цячэннем)
3) захо́пліваць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Initiatíve
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
забра́ць
1. (адабраць) wégnehmen*
забра́ць з сабо́ю mítnehmen*
2. (
3.
4.
5.
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ertáppen
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
авало́даць, авало́дваць
1. (узяць,
2. (кім
авало́даць сабо́й sich fássen; sich zusámmenreißen* [zusámmennehmen*;]
3. (засвоіць што
авало́даць мо́вай éine Spráche behérrschen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Macht
1) сі́ла, магу́тнасць, моц; уплыў; ула́да
2) дзяржа́ва
3) во́йска, во́йскі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Mésser
I
II
1) вымяра́льнік, вымяра́льная прыла́да; лічы́льнік
2) земляме́р, камо́рнік
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
réißen*
1.
1) рваць, адрыва́ць, зрыва́ць, вырыва́ць, разрыва́ць, раздзіра́ць;
in Fétzen ~ рваць на кава́лкі;
j-n ins Verdérben ~ загубі́ць каго́-н.
2) ту́заць, цягну́ць, то́ргаць, рваць;
éinen Zahn ~ вы́рваць зуб;
es reißt mich [mir] in állen Glíedern у мяне́ баля́ць усе́ ко́сці;
j-n hin und her ~ назаля́ць, дакуча́ць каму́-н., пастая́нна турбава́ць [ту́заць] каго́-н.
3): etw. an sich (A) ~ прысво́іць (сабе́) што-н.;
die Macht an sich ~
2.
2) рва́цца, разрыва́цца;
der Stoff reißt матэ́рыя рве́цца;
mir riss die Gedúld маё цярпе́нне ло́пнула
3. ~, sich
(um A) бі́цца, змага́цца;
sich um die Wáren ~ раскупля́ць тава́ры нарасхва́т
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ула́да
1. Macht
заканада́ўчая ула́да die gesétzgebende Gewált, Legislatíve [-və]
выкана́ўчая ула́да die vollzíehende Gewált, Exekutívgewalt
прыйсці́ да ула́ды zur Macht gelángen; an die Macht [ans Rúder] kómmen*;
прыхо́д да ула́ды Máchtantritt
2.
ула́ды (асобы, надзеленыя ўладай, адміністрацыя) Óbrigkeit
вайско́выя ула́ды Militä́rbehörden
акупацы́йныя ула́ды Besátzungsbehörden
мясцо́выя ула́ды die lokálen Behörden;
мясцо́выя о́рганы ула́ды örtliche Máchtorgane;
цэнтра́льная ула́да Zentrálgewalt
грамадзя́нская ула́да Zivilbehörde [-´vi:l-]
наро́дная ула́да Vólksmacht
судо́выя ула́ды Geríchtsbehörden
3. (права кіраваць паводзінамі і лёсам каго
бацько́ўская ула́да die Macht der Éltern;
ажыццяўля́ць ула́ду
вало́даць ула́дай über die Macht verfügen;
надзе́лены ула́дай mit Máchtbefugnissen áusgestattet, ámtlich bevóllmächtigt;
пазба́віць ула́ды entmáchten
быць пад ула́дай каго
ула́снай ула́дай éigenmächtig;
у маёй ула́дзе es liegt in méiner Macht;
перавышэ́нне ула́ды
ула́да над самі́м сабо́й Sélbstbeherrschung
ва ула́дзе забабо́наў [пры́мхаў] im Bann der Vórurteile
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Spiel
1) гульня́
2)
3)
4)
5)
6)
7) хвост (фазана)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)