unlawful

[ʌnˈlɔfəl]

adj.

1) беззако́нны, які паруша́е зако́н; забаро́нены зако́нам; нелега́льны

2) Archaic пазашлю́бны (пра дзіця́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

taboo

[təˈbu:]

1.

v.t.

забараня́ць; наклада́ць табу́

2.

n.

1) забаро́на f.

2) табу́ n., indecl.

3.

adj.

забаро́нены

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Dúrchfahrt

f -, -en

1) прае́зд

~ verbóten! — прае́зд забаро́нены!

2) варо́ты, прае́зд; марск. прато́ка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verbíeten

* vt забараня́ць

j-m den Mund ~ — забараня́ць каму́-н. гавары́ць

Éintritt verbóten! — yвахо́д забаро́нены!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éintritt

m -s, -e

1) увахо́д

2) уступле́нне

~ verbóten! — увахо́д забаро́нены!

3) наступле́нне (халадоў і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tabú

a (ужыв. як частка прэдыката) забаро́нены, недакрана́льны

das ist ihm ~ — ён не ма́е пра́ва рабі́ць гэ́та [каза́ць пра гэ́та]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

forbidden

[fərˈbɪdən]

1.

adj.

забаро́нены

2.

v.t., p.p. of forbid

My father has forbidden me to go swimming in that river — Мой ба́цька забарані́ў мне купа́цца ў той рацэ́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unterságen

vt забараня́ць

das Betréten des Gártens ist unterságt — увахо́д у сад забаро́нены

das Ráuchen ist unterságt — куры́ць забаро́нена (надпіс)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

polizéiwidrig

1.

a які́ забаро́нены палі́цыяй, які́ супярэ́чыць зага́ду [прадпіса́нню] палі́цыі

2.

adv

~ schnell fáhren* — дапуска́ць перавышэ́нне ху́ткасці, яка́я ўстано́ўлена палі́цыяй

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

admittance

[ədˈmɪtəns]

n.

1) до́ступ -у, увахо́д -у; дазво́л -у m. (пра́ва ўвахо́ду ці ўсту́пу)

No admittance — Увахо́д забаро́нены

2) прыём -у m., прыймо (ва ўстано́ву) n

3) Electr. по́ўная право́днасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)