zúlassen
1)
2) дазваля́ць, згаджа́цца
3) не адчыня́ць, пакіда́ць зачы́неным
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
zúlassen
1)
2) дазваля́ць, згаджа́цца
3) не адчыня́ць, пакіда́ць зачы́неным
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
suppose
1) дапушча́ць,
2) меркава́ць; ду́маць, уважа́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
prevent
1) прадухіля́ць; засьцерага́ць (захво́рваньне, эпідэ́мію)
2) не дазваля́ць, прымуша́ць спыні́ць
перашкаджа́ць; не
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
allow
1) дазваля́ць
2) выдава́ць, выдзяля́ць
3)
4) улі́чваць, браць пад ува́гу; дапушча́ць
•
- allow for
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
wéhren
1.
2.
3.
(gegen, wider
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
léiden
1.
1) паку́таваць
2) цярпе́ць,
2.
1) (an
2) (an
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
магчы́масць
1. Möglichkeit
ёсць магчы́масць es bestéht die Möglichkeit;
даць магчы́масць éine Gelégenheit gében
не скарыста́ць магчы́масці éine Gelégenheit versäumen [verpássen];
не
2.
магчы́масці Áussichten
у яго́ до́брыя магчы́масці er hat gute Áussichten;
матэрыя́льныя магчы́масці Míttel
вытво́рчыя магчы́масці Produktiónsmöglichkeiten
па магчы́масці, па ме́ры магчы́масці nach Möglichkeit, nach Kräften;
пры пе́ршай магчы́масці bei érster Gelégenheit; so bald wie möglich
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ánnehmen
1.
1) прыма́ць, браць
2) узя́ць на сябе́ даручэ́нне
3) браць, усынаўля́ць, удачара́ць (дзіця)
3) успрыма́ць
4)
2.
(
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
let
v., let, letting
1) дазваля́ць; дава́ць
2) пуска́ць, прапуска́ць
3) выпуска́ць
4) здава́ць у на́ймы, здава́ць у арэ́нду
5)
•
- let down
- let go
- let in
- let know
- let loose
- let me alone
- let me be
- let off
- let out
- Let’s go home
- Let’s play
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
цярпе́ць
1. (боль, холад
цярпе́ць боль Schmérzen ertrágen
2. (набрацца цярпення) sich gedúlden, sich mit Gedúld wáppnen;
3. (
гэ́та не це́рпіць адкла́ду das dúldet kéinen Áufschub;
4. (страту
цярпе́ць паражэ́нне éine Níederlage erléiden
цярпе́ць няўда́чу éinen Mísserfolg háben;
не цярпе́ць каго
час не це́рпіць die Zeit drängt;
спра́ва не це́рпіць die Sáche hat Éile
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)