рэ́зка прысл

1. (рухацца) hástig, héftig;

2. (гучаць) schrill, géllend, schnéidend;

3. (выказвацца) schroff, scharf, héftig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

schríllen

vi

1) рэ́зка [прані́зліва] гуча́ць

2) трашча́ць (пра коніка)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

míttönen

vi фіз. рэзанараваць, гуча́ць адно́лькава (з чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

knell

[nel]

1.

n.

1) хаўту́рны звон

2) жало́бны гук

3) дрэ́нная прыме́та, дрэ́нны знак

2.

v.i.

1) звані́ць на хаўту́рах

2) злаве́сна гуча́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mítklingen

* vi гуча́ць ва ўнісо́н; перан. быць сугу́чным (з чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

чу́цца

1. (быць чутным) zu hören sein;

2. (гучаць) ertönen vi (s), erschállen* vi (s);

мне чу́ецца му́зыка ich höre Musík

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

балабо́ніць разм

1. (звінець, гучаць) klíngen* vi; tönen vi, schállen* vi;

2. перан (балбатаць) schwátzen vi, pláudern vi, vt; Únsinn schwátzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

láuten

vi

1) гуча́ць

2) гавары́ць, све́дчыць

das Gesétz láutet — зако́н гаво́рыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mísstönend

1.

a немілагу́чны, які́ дысані́руе

2.

adv

~ zusámmenklingen* — дысані́раваць, гуча́ць фальшы́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tönen

1.

vt надава́ць (чаму-н.) пэўнае адце́нне

2.

vi гуча́ць, выдава́ць [дава́ць] гук

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)