пала́ць (гарэць)
1. lódern vi, brénnen* vi, in Flámmen stehen* (пра будынак пры пажары); glühen vi (ад жару);
2. (ярка свяціцца) glänzen vi, fúnkeln vi, léuchten vi;
3. (рабіцца чырвоным ад прыліву крыві):
пала́ць ад со́раму vor Scham vergéhen*;
шчо́кі пала́юць (ад жару) die Wángen glühen [brénnen*];
4. перан (быць ахопленым пачуццём):
пала́ць жада́ннем den brénnenden Wunsch háben, vor Verlángen brénnen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
trüb, trübe
1.
a
1) (кала)му́тны, з аса́дкам (пра ваду); цьмя́ны (пра святло); хма́рны, пахму́рны
~ wérden — пакаламу́ціцца, засмуці́цца; не́ба хму́рыцца
2) су́мны (пра думкі і г.д.)
2.
adv
1) цьмя́на (гарэць)
2) су́мна, марко́тна, журбо́тна
◊ im Trüben físchen — лаві́ць ры́бу ў каламу́тнай вадзе́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
broil
I [brɔɪl]
1.
v.t.
1) сма́жыць, пячы́
2) палі́ць (ску́ру)
2.
v.i.
1) палі́цца, сма́жыцца, пячы́ся на со́нцы
2) Figur. кіпе́ць ад зло́сьці, за́йздрасьці; гарэ́ць ад нецярплі́васьці
3.
n.
1) мя́са, сма́жанае на агні́
2) Figur. кіпе́ньне n.
to be in a broil of indignation — кіпе́ць ад абурэ́ньня
II [brɔɪl]
1.
n.
сва́рка, бо́йка f.; крык, га́лас -у m.
2.
v.i.
свары́цца, ва́дзіцца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
brénnen
*
1.
vt
1) палі́ць, абпа́льваць
die Schuld brennt sein Gewíssen — віна́ му́чыць яго́ (сумле́нне)
2) падсма́жваць (каву, кофе)
3) завіва́ць (валасы)
2.vi гарэ́ць; пала́ць
líchterloh ~ — пала́ць, быць ахо́пленым по́лымем
2) пячл (пра сонца, крапіву і г.д.)
3) (vor D) перан. гарэ́ць (жаданнем і г.д.)
er brennt daráuf, es zu tun* — ён гары́ць жада́ннем зрабі́ць гэ́та
3.
vimp
es brennt! — пажа́р!, гары́м!
es brennt ihm auf der Zúnge — у яго́ язы́к свярбі́ць (нешта паведаміць)
wo brennt's denn? — што за спе́шка?
◊ was dich nicht brennt, das bláse nicht — ≅ не лезь не ў свае́ спра́вы
4.
(sich) апячы́ся
sich an etw. (D) ~ — перан. апячы́ся на чым-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
flame
[fleɪm]
1.
n.
1) по́лымя n.
a bright flame — зы́ркае по́лымя
2) аго́нь, языкі́ агню́
3) запа́л -у m. (гне́ву, каха́ньня); палымя́нае пачуцьцё
4) informal прадме́т каха́ньня
my old flame — маё старо́е каха́ньне
2.
v.i.
1) пала́ць, зы́рка палі́цца; гарэ́ць (пра шчо́кі); выбуха́ць агнём, палымне́ць, зіхаце́ць; разгара́цца
Her face flamed with excitement — Твар у яе́ разгарэ́ўся ад хвалява́ньня
2) сьвяці́ць, сьвяці́цца; успалы́хваць, шуга́ць (агнём, зло́сьцю)
to flame out — рапто́ўна пераста́ць дзе́яць (пра рэакты́ўны рухаві́к)
•
- flame out
- flame up
- flame forth
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
glow
[gloʊ]
1.
n.
1) во́дбліск, блеск -у m., за́рава n. (ад пажа́ру, за́хаду со́нца)
2) напа́л жа́ру (у пе́чы)
3) румя́нец -цу m.
the glow of health on his cheeks — здаро́вы румя́нец на яго́ных шчо́ках
4) запа́л -у m., гара́чае пачуцьцё
a glow of interest or excitement — запа́л заціка́ўленасьці або́ ўзбу́джанасьці
the glow of sunset — вячэ́рняя зара́
2.
v.i.
1) сьвяці́цца (пра распа́ленае)
2) гарэ́ць, пала́ць, палымне́ць (зы́ркім агнём або́ пачуцьцём)
to glow with resentment — пала́ць абурэ́ньнем, гне́вам
3) чырване́ць, пунсаве́ць (пра шчо́кі)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
blaze
I [bleɪz]
1.
n.
1) по́лымя n., аго́нь -ню́ m.
in a blaze — у агні́
2) бляск -у m., рэ́зкае сьвятло́
3) вы́бух -у m.
a blaze of temper — вы́бух зло́сьці
2.
v.i.
1) пала́ць, палымне́ць; гарэ́ць
2) сьвяці́цца (ад агню́, сьвятла́); зьзяць, блішчэ́ць, зіхаце́ць
3)
а) успалы́хваць, шуга́ць, загара́цца (по́лымем)
б) выбуха́ць (ад зло́сьці, ра́дасьці)
3.
v.t.
асьвятля́ць, кі́даць сьвятло́
•
- blaze away
- Go to blazes!
- the blazes
II [bleɪz]
n.
1) знак -у m., засе́чка f. (на дрэ́ве)
2) бе́лая пля́мка (на ло́бе жывёлы)
III [bleɪz]
v.t.
разгалаша́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
catch
[kætʃ]
1.
v.t. caught, catching
1) лаві́ць; хапа́ць
They caught the thief — Яны́ злаві́лі зло́дзея
to catch a ball — лаві́ць мя́чык
to catch hold of something — ухапі́ць за што
2) засьпява́ць; лаві́ць; захапля́ць зьняна́цку
to catch a train — пасьпе́ць на цягні́к
3) схо́пліваць, захо́пліваць
to catch fire easily — лёгка схапі́цца агнём, запа́львацца, загара́цца
4) зачапляць
A nail caught her dress — Яна́ зачапі́лася суке́нкай за цьві́к
The boat was caught in the reeds — чо́вен зачапі́ўся ў чаро́це
2.
v.i.
1) зачапля́цца, усчапля́цца; застрава́ць
2) загара́цца, гарэ́ць
3.
n.
1) лаўле́ньне n., захо́п -у m.
2) кля́мка (у дзьвяра́х), спуск -у m., абаро́т у замку́
3) уло́ў -ву m.; здабы́ча f.
4) пажада́ная асо́ба для жані́мства
it’s no catch — Невялі́кая здабы́ча
5) хі́трык -у m., па́стка f.
4.
adj.
1) які́ прыця́гвае ўва́гу, зацікаўле́ньне
2) хі́тры, падсту́пны
a catch question — падсту́пнае пыта́ньне
•
- catch a cold
- catch at
- catch it
- catch one’s breath
- catch up
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)