screw
[skru:]
1.
n.
1) шру́ба, шру́бка f.
2) паваро́т шру́бы; шру́бавы рух
3) informal скна́ра, жмі́нда -ы m. & f.
4) вінт (самалёта); грабны́ вінт (парапла́ва)
2.
v.t.
1) закру́чваць
to screw the lid on the jar — закруціць ве́чка на сло́ік
2) зашрубо́ўваць
а) to screw down or on — прышрубава́ць што, прымацава́ць да чаго́ шру́бамі
б) to screw off — адкруці́ць, адшрубава́ць
3) націска́ць, прыціска́ць
to screw information out of a person — сі́лай вы́цягнуць зь не́кага ве́сткі
4) перако́шваць, рабі́ць касы́м
His face was screwed up with fear — Твар у яго́ перакасі́ла ад стра́ху
3.
v.i.
круці́цца, як шру́ба
•
- He has a screw loose
- screw up
- screw up enough courage
- tighten the screw
- put the screws on
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)