Verbum

schmúsen

vi разм.

1) балбата́ць, вярзці́ лухту́ [абы-што́]

2) падлабу́ньвацца (да каго-н.); ліслі́віць

quáckeln

vi разм.

1) вярзці́, пле́сці лухту́

2) бурча́ць

3) хвалі́цца

4) ківа́цца, ісці́ ківа́ючыся

Schmus

m -es разм.

1) (пуста́я) балбатня́, лухта́

~ máchen [réden] — вярзці́ глу́пства; ≅ загаво́рваць зу́бы

2) ліслі́васць, падлі́званне

Gans

f -, Gänse гу́ска, гусь

dúmme ~ — груб. дурні́ца

wie éine ~ schnáttern — вярзці́ [пле́сці] лухту́

wie éine ~ wátscheln — хадзі́ць перава́льваючыся

Mist

I

m -(e)s, -e

1) гной, памёт

etw. auf den ~ schméißen* — вы́кінуць што-н. на сме́тнік [зва́лку]

2) разм. дрэнь, хлам, глу́пства, лухта́

so ein ~! — спра́ва дрэнь!

~ réden [verzápfen] — вярзці́ лухту́

◊ das ist nicht auf séinem ~ gewáchsen — ≅ гэ́та не яго́ заслу́га

II

m -s, -e тума́н, імгла́ (над морам)

Berg

m -(e)s, -e

1) гара́

auf den ~ hináuf — на гару́, пад гару́

vom ~ heráb — з гары́

2) перан. ку́ча

◊ er ist längst über ~ und Tal — яго́ даўно́ і след прастыў

über den ~ sein — пераадо́лець са́мае ця́жкае

über den ~ schwátzen — вярзці́ лухту́

mir stéhen die Háare zu ~e — у мяне́ валасы́ стано́вяцца ды́бам

Bauch

m -(e)s, Bäuche жыво́т, пу́за

◊ aus dem ~ réden — вярзці́ абы-што́

vor j-m auf dem ~ líegen* [kríechen*] — по́ўзаць на жываце́ пе́рад кім-н., падлі́звацца да каго́-н.

sich (D) ein Loch in den ~ láchen — трыма́цца за жыво́т ад сме́ху, падарва́ць жываты́ ад сме́ху

der vólle ~ lernt nicht gern — ≅ то́ўстае пу́за да наву́кі ту́па

sich (D) éinen ~ zúlegen — адгадава́ць сабе́ жыво́цік

spínnen

*

1.

vt

1) пра́сці

2) разм. заду́мваць, наду́мваць

Ränke ~ — пле́сці інтры́гі

2.

vi

1) выдумля́ць; вярзці́ лухту́

du spinnst wohl! — ты не ў сваі́м ро́зуме!

er spinnt ímmer an éinem Gedánken — яго́ ўвесь час займа́е адна́ ду́мка

2) му́ркаць, мурэ́дкаць (пра ката)

◊ nichts ist so gut gespónnen, es kommt doch éndlich an die Sónnen — ≅ шы́ла ў мяшку не схава́еш