Verbum

развару́шваць, разварушы́ць

1. (раскінуць) aus¦einánder wérfen*, umhérwerfen* vt (параскідаць);

развару́шваць вуго́лле die Kóhlen schüren;

2. (вывесці са стану апатыі) áufrütteln vt, auf die Béine bríngen*; belében vt; zu etw. (D) ánfeuern [ánregen]

раскалыха́ць, раскалы́хваць

1. (арэлі і г. д) stark scháukeln, in Schwung bríngen*;

2. разм (вывесці са стану апатыі) áufrütteln vt, in Bewégung bríngen* (зрабіць хісткім, няўстойлівым) (hín- und hér)rütteln vt, lóckern vt

дрымо́та ж Schlúmmer m -s, Hálbschlaf m -(e)s; Schläfrigkeit f -, Schláftrunkenheit f - (санлівасць);

лёгкая дрымо́та ein léichter Schlúmmer;

вы́весці не́кага з дрымо́ты j-n aus dem Schlaf [Hálbschlaf, Schlúmmer] réißen*;

быць апанава́ным дрымо́тай in Schlúmmer [Hálbschlaf] sínken*

цярпе́нне н Gedúld f -, Lángmut f -;

вы́весці каго-н з цярпе́ння j-n aus der Fássung bríngen*;

стра́ціць цярпе́нне die Gedúld verlíeren*; aus der Haut fáhren* (разм);

ён стра́ціў цярпе́нне séine Gedúld [sein Gedúldsfaden] ist geríssen;

набра́цца цярпе́ння Gedúld áufbringen*

выключа́ць

1. (вывесці з чаго-н) áusschließen* vt;

выключа́ць з ВНУ exmatrikulíeren vt;

2. (спыніць дзеянне праз адключэнне ці выключэнне) áusschalten vt, ábstellen vt; stóppen vt;

выключа́ць ток den Strom ábstellen;

выключа́ць святло́ das Licht áusschalten [áusdrehen];

выключа́ць аўта áuskuppeln vt

вы́травіць

1. (вывесці хімічным спосабам) (áus)beizen vt, (wég)ätzen vt; entférnen vt; heráusmachen vt (плямы і г. д);

2. хім ätzen vt, ábätzen vt, béizen vt, radíeren vt;

3. перан (знішчыць) áusrotten vt; vertílgen vt (мышэй, пацукоў і пад.)

арбі́та ж

1. астр, фіз Bahn f -, -en, Úmlaufbahn f; касм тс Órbit m -s, -s;

вы́весці на арбі́ту касм auf éine Úmlaufbahn bríngen*;

2. (сфера дзеяння) Beréich m -(e)s, -e;

арбі́т уплы́ву [уздзе́яння] Éinflussbereich m, Wírkungsbereich m;

3. (упадзіна вока) Áugenhöhle f -, -n

спадаро́жнік м

1. Gefährte m -n, -n; Réisegefährte m;

спадаро́жнік жыцця́ Lébensgefährte m;

2. астр, касм Satellít m -en, -en, Trabánt m -en, -en;

спадаро́жнік Зямлі́ Érdsatellit m, Érdtrabant m;

шту́чны спадаро́жнік Зямлі́ Spútnik m -s, -s, künstlicher Érdtrabant [Érdsatellit];

натура́льны спадаро́жнік natürlicher Satellít;

спадаро́жнік плане́ты Planétenmond m -es, Planétensatellit m;

метэаралагі́чны спадаро́жнік Wéttersatellit m;

спадаро́жнік су́вязі Náchrichtensatellit m;

запусці́ць спадаро́жнік éinen Spútnik stárten;

вы́весці спадаро́жнік за ме́жы зямно́й атмасфе́ры den Satellíten aus der Lúfthülle hináusbefördern