Whitehall

[ˈhwaɪthɔl]

n.

1) Уайтгол (ву́ліца ў Лёндане, на яко́й знахо́дзяцца ўра́давыя ўстано́вы)

2) informal брыта́нскі ўра́д

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Éinbahnstraße

f -, -n ву́ліца [даро́га] аднабако́вага ру́ху (па якой язда дазваляецца ў адным напрамку)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шу́мны lärmend, geräuschvoll; laut; lärmerfüllt;

шу́мныы по́спех Bómbenerfolg m -(e)s, -e;

шу́мныая ву́ліца verkéhrsreiche Stráße, Stráße mit régem [lébhaftem] Verkéhr [hóhem Verkéhrsaufkommen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бакавы́ Séiten-; séitlich;

бакава́я ву́ліца Séitenstraße f -, -n;

бакавы́ ве́цер Séitenwind m -(e)s, -е;

◊ пайсці́ на бакаву́ю разм sich aufs Ohr légen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Prospékt

m -s, -e

1) від, перспекты́ва

2) праспе́кт, прэйскура́нт, аб’я́ва

3) праспе́кт (вуліца ў гарадах Беларусі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

street

[stri:t]

1.

n.

ву́ліца f.

2.

adj.

ву́лічны

•

- man in the street

- on easy street

- out on the street

- take to the streets

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

two-way

[,tu:ˈweɪ]

adj.

двухбако́вы, у або́два кіру́нкі

a two-way street — ву́ліца з двухбако́вым ру́хам

two-way trade — двухбако́вы га́ндаль

•

- two-way radio

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

one-way

[,wʌnˈweɪ]

adj.

аднакіру́нкавы, аднабако́вы

one-way traffic — аднабако́вы рух

one-way street — ву́ліца з аднабако́вым ру́хам

one-way ticket — біле́т у адзі́н бок

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бо́йкі behänd(e), lébhaft, gewándt; fíndig, schlágfertig (вынаходлівы); belébt, rége (ажыўлены);

бо́йкая ву́ліца belébte Stráße;

бо́йкі рух réger Verkéhr;

бо́йкае ме́сца ein belébter Ort;

бо́йкі га́ндаль réger Hándel

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

pavement

[ˈpeɪvmənt]

n.

1) брук -у m., насьці́л з цэ́глы, бярве́ньня, асфа́льту

2) матэрыя́л, ужыва́ны для насьці́лу або́ бру́ку

3) брукава́ная або́ асфальтава́ная ву́ліца, хо́днік, тратуа́р -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)