Verbum

wanton

[ˈwɑ:ntən]

1.

adj.

1) неразва́жлівы, легкаду́мны

2) беспадста́ўны; без прычы́ны

a wanton attack — беспадста́ўныя напа́дкі, напа́дкі бяз дай прычы́ны

3) распу́сны

4) гульлі́вы; вясёлы; дурасьлі́вы

a wanton breeze — гульлі́вы ве́трык

a wanton child — дурасьлі́вае дзіця́

5) збуя́лы (пра расьлі́ны); раско́шны

2.

n.

распу́сьнік -а m., распу́сьніца f.

3.

v.i.

1) гуля́ць, дурэ́ць, распу́сьнічаць

The wind wantoned with the leaves — Ве́цер гуля́ў зь лі́сьцем

2) бу́йна разраста́цца; буя́ць

air

[er]

1.

n.

1) паве́тра n.; атмасфэ́ра f.; не́ба n.

Birds fly in the air — Пту́шкі лётаюць у паве́тры

2) рух паве́тра, ве́трык -а m.

a hot day without a breath of air — гара́чы дзень без найме́ншага паве́ву ве́трыку

3) этэ́р -у m.

to be/go on the air — быць у этэ́ры

4) Figur. публі́чнае выка́званьне

He gave air to his opinions — Ён публі́чна вы́казаў сваю́ свае́ пагля́ды

5) вы́гляд -у m.; мі́на, по́за; мане́ра f.

to assume solemn air — прыня́ць урачы́сты вы́гляд

6) мэлёдыя f.

a traditional air — стара́я мэлёдыя

2.

v.t.

1) праве́трываць, прасу́шваць

to air a room — праве́трыць пако́й

2) выка́зваць, абвяшча́ць

Do not air your troubles — Не агало́швай сваі́х бе́даў

3) ве́сьці на прагуля́нку

4) informal перадава́ць у ра́дыё або́ тэлеві́зіі

3.

v.i.

праве́трыцца; прайсьці́ся, прае́хацца

4.

adj.

1) авіяцы́йны; з самалёту

air photography — аэрафотазды́мка f.

2) паве́траны, у паве́тры

air dominance — перава́га ў паве́тры

air alert — паве́траная трыво́га

•

- airs

- by air

- clear the air

- get the air

- give the air

- in the air

- off the air

- on the air

- take the air

- up in the air

- walk on air