Verbum

destitute

adj.

1) убо́гі, бе́дны, які́ жыве́ ў няста́чы

2) Obsol. пакі́нуты ўсі́мі

n.

чалаве́к, што жыве́ ў гале́чы; бядняк бедняка́ m.; бяздо́мны -ага m., бяздо́мная f., беспрыту́льны -ага m.

stray

v.i.

1) блудзі́ць; блука́ць, туля́цца, бадзя́цца; адбіва́цца (ад ста́тку)

2) зьбіва́цца з пра́вільнага шля́ху

adj.

які́ блука́е, туля́ецца, які́ заблудзі́ў, адбі́ўся ад грамады́, аблу́дны

stray dog — бяздо́мны саба́ка

n.

бадзя́га, туля́га -і m. & f.; чалаве́к, які́ заблудзі́ў, жывёліна, што адбілася ад ста́тку

•

- strays